Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na wystawę pt. „Lwów zaklęty w dokumentach ze zbiorów Zdzisława Piwki”
Wernisaż 24 października (czwartek) 2024 roku o godz. 16.00
Prace eksponowane w sali koncertowej Klubu MiL
od 15 października (wtorek) 2024 roku do 15 listopada (piątek) 2024 roku
od poniedziałku do piątku w godz. 10.00–19.00
w soboty 12.00–18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Plakat [pdf]
Katalog [pdf]
O Lwowie
Miasto na siedmiu wzgórzach, jak Rzym, ma lwa w herbie i lwa w sercu. Posiada trzy katedry – łacińską, ormiańską i grekokatolicką. Budowę katedry łacińskiej ufundował Kazimierz Wielki około 1360 roku, a wybudowali ją wrocławianie: Joachim Grom i Hans Blecher. W 1656 roku król polski Jan Kazimierz złożył tu słynne śluby. Dwa lata później papież Aleksander VII nadał miastu tytuł Leopolis Semper Fidelis, czyli Lwów Zawsze Wierny. W 1853 roku Ignacy Łukasiewicz skonstruował pierwszą na świecie lampę naftową. Tadeusz Barącz wykonał pomnik Jana III Sobieskiego, a Antoni Popiel wyrzeźbił najpiękniejszy pomnik Adama Mickiewicza. W latach 1897–1900 wybudowano, według projektu prof. Zygmunta Gorgolewskiego, Teatr Wielki, który może pomieścić nawet 1200 osób. Dworzec powstał w 1904 roku i podobny jest do wrocławskiego. Ratusz wzniesiono w latach 1827–1835, a politechnikę założono w 1877 roku. Pomnik Aleksandra Fredry postawiono w 1897 roku, a obecnie znajduje się na Rynku wrocławskim. Skarby Lwowa: Ossolineum lwowskie założone zostało w 1817 roku, biblioteka liczyła 220 582 dzieła i 6368 rękopisów. Zakład po 1945 roku, z około jedną trzecią jego zasobów, przeniesiono do Wrocławia. Biblioteka Dzieduszyckich liczyła 50 tysięcy tomów, rękopisów, map i tylko najcenniejsze zbiory zasiliły po wojnie zbiory Biblioteki Narodowej. W 1894 roku Kossak i Styka namalowali Panoramę Racławicką, przedstawiającą zwycięską bitwę wojsk polskich, pod dowództwem generała Tadeusza Kościuszki, nad wojskami rosyjskimi w 1794 roku. Obecnie panorama eksponowana jest we Wrocławiu. We Lwowie działało 31 kin na 14 735 miejsc, otwartych było 37 kościołów, 13 cerkwi, 21 synagog, 7 parków (w tym ogrodów botanicznych) oraz 10 pomników. Ukazywało się 20 tytułów prasy w języku polskim i 6 tytułów w języku ukraińskim. Miasto miało 5 uczelni wyższych, 25 gimnazjów, 7 seminariów, 10 gimnazjów o profilu handlowym o statucie wyższym. Czy za takim miastem można nie tęsknić? Cmentarz Łyczakowski jest miejscem pochówku wielu artystów, w tym pisarzy i malarzy, ważnych dla kultury polskiej i bohaterów Obrony Lwowa, w tym chłopców w wieku 9–12 lat uhonorowanych Krzyżami „Virtuti Militari”, których prochy spoczęły w Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie. Na cmentarzu tym znajduje się symboliczny grób generała Tadeusza Rozwadowskiego, który jest patronem 4. Regionalnej Bazy Logistycznej we Wrocławiu. Podlwowskie Zadwórze to symbol obrony Polski w 1920 roku – obrońcy nie pozwolili bolszewikom zdobyć Lwowa, a potem Warszawy. W 1922 roku Lwów został odznaczony, przez marszałka Józefa Piłsudskiego, krzyżem „Virtuti Militari”. Dbajmy o pamięć Lwowa, aby nie zaginęła przez następne pokolenia.
Zdzisław Piwko
Prezes Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich Oddział Wrocław
|
|
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na wystawę malarstwa Emila Gosia
Wernisaż 3 października (czwartek) 2024 roku o godz. 18.00
W części muzycznej Franciszka Litwin – fortepian
Prace eksponowane w Galerii Klubu MiL do 13 stycznia (poniedziałek) 2025 roku
od poniedziałku do piątku w godz. 10.00–19.00
w soboty 12.00–18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Plakat [pdf]
Katalog [pdf]
Emil Goś
Urodziłem się w 1986 roku we Wrocławiu. W 2005 roku ukończyłem Ogólnokształcącą Szkołę Sztuk Pięknych im. Stanisława Kopystyńskiego we Wrocławiu, a w 2010 wrocławską Akademię Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta. Czerpię inspiracje z natury, techniki i XVII-wiecznego malarstwa holenderskiego, zwłaszcza od Rembrandta. Światłocień w mojej twórczości odgrywa kluczową rolę – fascynuje mnie subtelna gra światła i cienia, która odbywa się na stalowej powierzchni moich zwierząt. Kocham naturę i zwierzęta, zarówno dziką przyrodę, jak i tę udomowioną. Jedną z inspiracji do mojego cyklu były dawne XVIII- i XIX-wieczne ręcznie malowane albumy z dzikimi i egzotycznymi zwierzętami, tworzone przez artystów, którzy płynęli w nieznane na dalekie ekspedycje badawcze. Jestem również miłośnikiem myśli technicznej z przełomu XIX i XX wieku. Żelazo, nity, stal, para oraz mechanizmy kół zębatych, związane bezpośrednio z rewolucją przemysłową, są dla mnie źródłem natchnienia. Lubię łączyć sprzeczne tematy, takie jak przyroda i technika, tworząc w ten sposób swoisty artystyczny oksymoron. Bliski jest mi też temat ocieplenia, zmian klimatu i aktualnego wymierania różnych gatunków zwierząt. W moich obrazach przedstawiam świat, który może stać się naszą przyszłością, gdy większość zwierząt wyginie i zastąpią je mechaniczne, stalowe kopie.
|
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu oraz Solidarność Dolny Śląsk zapraszają na wystawę ze zbiorów Janusza Wolniaka pt. „Oświata niezależna (1980-1989)”
Otwarcie 31 sierpnia (sobota) 2024 roku o godz. 12.00
Prace eksponowane w Galerii Klubu MiL do 28 września (sobota) 2024 roku
od poniedziałku do piątku w godz. od 10.00 do 19.00
w soboty od 12.00 do 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Plakat [pdf]
„Postulaty nauczycieli i pracowników oświatowo-wychowawczych złożone w Międzyzakładowym Komitecie Strajkowym w Stoczni Gdańskiej oraz w późniejszym terminie” 1980 r. Ze zbiorów Janusza Wolniaka [pdf]
Wystawa przygotowana została w ramach obchodów 44. rocznicy powstania NSZZ „Solidarność”
Wystawa przedstawia świadectwa aktywności pracowników oświaty podczas karnawału Solidarności, stanu wojennego, aż do upadku władzy komunistycznej. Można zobaczyć pisma, które tę linię niezależności kontynuowały w wolnej Polsce. Pojawiają się nazwiska pierwszych, demokratycznie wybranych władz związkowych branży oświatowej na Dolnym Śląsku, ich pierwsze oświadczenia, stanowiska i działania. Wyeksponowane będą oryginalne, pierwsze, niezależne pisma oświatowe – „Edukację” oraz „Wolny Głos Nauczycielski”. Podziwiać można będzie działania podziemnego RKS-u, gdzie Rada Oświaty Niezależnej wydała popularyzatorskie broszury – Biblioteczkę Ucznia i Biblioteczkę Pracownika. Dla polonistów i miłośników literatury białe plamy przełamywała Solidarność Nauczycielska, publikując pięć tomów Glosariuszy, gdzie omawiano lektury nieobecne w szkole. Do tego trzeba dodać rozpowszechniane w całej Polsce wydawnictwa książkowe i broszurowe – „Zeszyty Towarzystwa Kursów Naukowych” i „Zeszyty Edukacji Narodowej”. Na wystawie można też obejrzeć materiały nigdy niepublikowane jak np. Kronikę pierwszych działań oświatowej „Solidarności” przechowywaną przez ponad 40 lat przez panią Marię Dąbrowską. Zwrócić należy uwagę na plansze rozpoczynające wystawę, które pokazują 148 postulatów oświaty z 1980 roku. Są one opublikowane w pierwotnej wersji, tak jak zostały wówczas napisane. Autor wystawy pragnie oddać cześć wszystkim pracownikom oświaty, którzy w tamtych czasach wykazali się swoim bohaterstwem i determinacją. Wielu z nich już nie żyje, m.in. Maria Hernasowa, Grażyna Tomaszewska, Jan Waszkiewicz, Andrzej Lange, Wanda Horbaczewska i Janusz Kozłowski. Pragnie podziękować tym, którzy do dzisiaj dają świadectwo tamtych czasów i przyjęli zaproszenie do udziału w panelu dyskusyjnym – Marii Dąbrowskiej, Marii Jabłońskiej, Tadeuszowi Patrzałkowi, Grażynie Bartnickiej, Zbigniewowi Paśko i Wiktorowi Klintowi, ówczesnemu przewodniczącemu Solidarności oświatowej. Ekspozycja „Oświata niezależna (1980-1989)” czynna będzie w Klubie Muzyki i Literatury od 31 sierpnia do 28 września 2024 roku.
Janusz Wolniak
|
|
|
|
<< pierwsza < poprzednia 1 2 3 4 5 6 7 następna > ostatnia >>
|
Strona 1 z 7 |