Oryginalność Wielkiego Wybuchu na tle polskiej prozy współczesnej polega na tym, że Krzysztof Czaja silnie połączył światopoglądowe i naukowe problemy, które nurtują dzisiejszych inteligentów, z wątkami obyczajowymi. Realistyczna powieść oddaje w formie dynamicznych dialogów aktualne i stosunkowo typowe dyskusje filozoficzne. Walorem Wielkiego Wybuchu jest efekt, który pamiętamy z najsłynniejszych filmów Krzysztofa Zanussiego: Iluminacja i Struktura kryształu pozwalają ulokować zagadnienia metafizyczne i naukowe w kontekście codziennego doświadczenia egzystencjalnego współczesnego człowieka i jego poczucia godności. Wyjątkowe miejsce, które zajmie Wielki Wybuch w historii literatury, polega na przedstawieniu nowej umysłowości ludzi uformowanych w drugiej połowie XX i na początku XXI wieku przez swoisty kult nauk przyrodniczych. Fizyka, biologia, astronomia miały nam wszechstronnie objaśnić świat. W rezultacie brakowało nieco rozwoju wrażliwości moralnej, wyobraźni, rozumienia sensu życia, które przekracza doczesne horyzonty. Problem, jaki postawił autor powieści, utrwalając w powieściowym świecie przedstawionym wizerunek inteligenta okresu przełomu ostatnich stuleci, jest pytaniem o koncepcję człowieka. Spontaniczność, indeterminizm, niepowtarzalna uroda losu i miłość określają granice ludzkiego świata, którego nie musi unicestwić entropia. Gorąco polecam powieść Krzysztofa Czai Wielki Wybuch.
Prof. dr hab. Dorota Heck
Krzysztof Czaja – dzieciństwo i młodość spędził na wrocławskim Nadodrzu. Autor tomiku poetyckiego Wędrowiec, autor Bajek i nie-bajek wprowadzających dzieci w wieku od 4 do 8 lat w trudny świat finansów oraz wydanej w 2021 roku powieści Jeszcze wyrosną skrzydła aniołom z Nadodrza, nawiązującej do trudnego czasu spędzonego na podwórkach Wrocławia. Pomysłodawca i realizator MURALU na ścianie kamienicy, w której toczy się akcja powieści, przy ulicy Kaszubskiej 3 we Wrocławiu oraz nagranego reportażu z wypowiedziami bohaterów powieści, a także widowiska poetycko-muzycznego w Klubie Pod Kolumnami na wrocławskim Nadodrzu. W związku z promocją powieści w roku 2021 oraz 2022 odbyło się około 15 spotkań autorskich m.in. w Klubie Muzyki i Literatury, Klubie Pod Kolumnami, Bibliotece Pedagogicznej, Bibliotece Miejskiej, Centrum Kultury w Siechnicach, Domu Kultury w Kątach Wrocławskich, Klubie ANNA we Wrocławskim Stowarzyszeniu Twórców Kultury. Ostatnia publikacja to tomik poetycki pt. Wybieram życie, zaprezentowany podczas widowiska poetycko-muzycznego w Klubie Muzyki i Literatury. Obecnie na ukończeniu jest jego najnowsza powieść pt. Wielki wybuch – to współcześnie opowiedziana historia nawiązująca do początków stworzenia świata (Biblia, Księga Genesis), a nawet wszechświata, w powiązaniu z najnowszymi odkryciami z dziedziny astrofizyki oraz matematyki, nawiązujących do odkryć Ptolemeusza czy Galileusza, a także Newtona, Feynmana, Wheelera, a już szczególnie do teorii kosmologicznych Stephena Hawkinga.
Transmisja z wydarzenia:
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu, Dolnośląski Oddział Związku Literatów Polskich we Wrocławiu zapraszają na „Wiosenne czytanie poezji”
3 kwietnia (środa) 2024 roku o godz. 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Prowadzenie: Kazimierz Burnat
Oprawa wokalno-muzyczna: Krzysztof Radek
Związek Literatów jest kontynuacją założonego przez Stefana Żeromskiego w 1920 r. Związku Zawodowego Literatów Polskich. Do 1935 r. była to federacja niezależnych stowarzyszeń pisarskich, najpierw zrzeszonych w Zrzeszeniu Związków Zawodowych Literatów Polskich, potem – od 1928 r. nieformalnie kierowanych przez zarząd związku warszawskiego. Od 1935 r. był to już jednolity związek posiadający oddziały terenowe. Nie jedyny zresztą, bo obok niego istniały inne organizacje zrzeszające pisarzy i dziennikarzy. Reaktywowany w 1944 r., w 1949 zmienił nazwę na Związek Literatów Polskich i charakter – z organizacji o charakterze zawodowym stał się związkiem twórczym. Nominalnie autonomiczny, działał w strukturze kierowanych i dotowanych przez państwo stowarzyszeń twórczych. Zakres autonomii, swobód twórczych i relacji z bieżącą polityką państwa był zresztą przedmiotem nieustannych sporów. Zawieszony w 1981, w okresie stanu wojennego, w 1983 r. został rozwiązany (na mocy międzywojennego prawa o stowarzyszeniach, wchodzącego w skład tzw. ustaw kagańcowych) i w tym samym roku wznowił działalność. Po 1989 r. ZLP działa już na nowych zasadach. Jest samorządny, ale i samofinansujący się. Nowe regulacje prawne uniemożliwiają bowiem finansowanie ze środków państwowych statutowej działalności stowarzyszeń. Po reaktywacji szybko odbudowano strukturę organizacyjną. Obecnie terenowe oddziały ZLP działają we wszystkich ośrodkach wojewódzkich, a ponadto w Słupsku, Radomiu, Ciechanowie i Płocku, zrzeszając łącznie ponad 1300 członków i kandydatów. Statut ZLP określa, że członkami związku „mogą być pisarze polscy bez względu na miejsce zamieszkania: stale zamieszkali w Polsce bądź posiadający obywatelstwo polskie pisarze tworzący w innych językach”. Preambuła zaś powiada, iż „Związek Literatów Polskich zrzesza autorów dzieł literackich niezależnie od ich poglądów, postaw i przyjętych metod twórczych: nawiązuje do tych humanistycznych tradycji, które w kulturze polskiej zawsze były zespolone z troską o dobro kraju i sprawiedliwość społeczną”.
Dolnośląski oddział związku powstał w 1947 r., prezesem był do 1951 r. Wojciech Żukrowski, do pierwszych członków należeli: Stanisław Dygat, Kamil Giżycki, Marian Jachimowicz, Tymoteusz Karpowicz, Tadeusz Mikulski, Jan Pierzchała, Lilian Seymour, Tadeusz Zelenay, Jakub Zonszajn.
Koncert transmitowany online
