Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu z okazji Narodowego Święta Niepodległości zaprasza na recital fortepianowy Leonharda Krahforsta11 listopada (poniedziałek) 2024 roku o godz. 16.00 
Narodowe Święto Niepodległości – polskie święto państwowe, obchodzone 11 listopada, upamiętniające odzyskanie przez Polskę niepodległości w 1918 r., po 123 latach zaborów (1795–1918). Święto 11 listopada zostało ustanowione ustawą z 23 kwietnia 1937 r., jako święto narodowe. Miało ono łączyć odzyskanie suwerenności państwowej z zakończeniem I wojny światowej oraz upamiętniać Józefa Piłsudskiego. W latach 1919–1936 rocznicę odzyskania niepodległości świętowano w Warszawie jako uroczystość o charakterze wojskowym. W 1919 r., ponieważ jeszcze trwały wojny o granice Rzeczypospolitej – trzy powstania śląskie (III powstanie śląskie od 2/3 maja do 5 lipca 1921), wojna polsko-ukraińska (1918–1919 r.), wojna polsko-bolszewicka (1918–1920). Pierwszy raz w pełni uroczyście upamiętniono odzyskanie niepodległości 14 listopada 1920 roku, wówczas uhonorowano Józefa Piłsudskiego jako zwycięskiego Wodza Naczelnego w wojnie polsko-bolszewickiej, wręczając mu buławę marszałkowską. Do czasu wybuchu II wojny światowej obchody państwowe odbyły się dwa razy w 1937 r. i 1938 r. Podczas okupacji niemieckiej w latach 1939–1945 świętowanie polskich świąt państwowych było niemożliwe. W roku 1945 zniesiono Święto Niepodległości. W okresie PRL obchody rocznicy odzyskania niepodległości organizowane były nielegalnie przez środowiska niepodległościowe, w tym piłsudczykowskie. Związek Zawodowy Solidarność przywrócił Świętu Niepodległości należne miejsce w świadomości społecznej. Ustawą z 15 lutego 1989 r. Sejm IX Kadencji przywrócił Święto Niepodległości pod nazwą Narodowe Święto Niepodległości. Główne obchody z udziałem najwyższych władz państwowych odbywają się w Warszawie na placu Marszałka Józefa Piłsudskiego.
Leonhard Krahforst to polski pianista pochodzący z Wrocławia. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku lat 6. Był uczniem Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I i II stopnia im. Karola Szymanowskiego we Wrocławiu w klasie fortepianu Mariusza Modrzejewskiego. Znaczący wpływ na jego zainteresowanie pianistyką miał również nauczyciel historii muzyki – Artur Bielecki, krytyk muzyczny, współzałożyciel, oraz pierwszy prezes Towarzystwa im. Józefa Hofmanna we Wrocławiu. Studiował w Hochschule für Musik und Tanz w Kolonii pod kierunkiem Sheili Arnold, obecnie studiuje na Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy pod kierunkiem Prof. Ekateriny Popowej-Zydroń oraz dr. hab. Pawła Wakarecego. Był laureatem międzynarodowych i ogólnopolskich konkursów pianistycznych, w tym: XXII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Johanna Sebastiana Bacha w Gorzowie Wielkopolskim (II nagroda), w którego finale wystąpił z orkiestrą Filharmonii Gorzowskiej w Filharmonii Gorzowskiej, I Międzynarodowego i V Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Turznie (wyróżnienie), XIII Ogólnopolskiego Konkursu Miniatur Fortepianowych we Wrocławiu (II miejsce), XII Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego im. Ireny Rolanowskiej w Krakowie (wyróżnienie). Wiosną 2022 występował w ramach projektu „Konzert des Klavierkonzerts”, który dawał możliwość wykonywania utworów na fortepian i orkiestrę z towarzyszeniem drugiego fortepianu oraz promującemu tę wersję wykonawczą, jako równie ciekawą – nawiązującą do salonowej tradycji XIX wieku. We wrześniu tego samego roku wystąpił w Klubie Muzyki i Literatury we Wrocławiu z recitalem poświęconym w całości twórczości Fryderyka Chopina, koncert ten powtórzył również na Uniwersytecie Muzyki i Tańca w Kolonii (HfMT Köln). W sierpniu 2022 wziął udział w IX Międzynarodowym Kursie Mistrzowskim w Radziejowicach organizowanym przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina w Warszawie, w klasach Tobiasa Kocha, Janusza Olejniczaka oraz Kevina Kennera. W lipcu 2023 wziął udział w Euro Arts Academy w Szczecinie, w klasie Nikolai Demidenko. |
Spotkanie transmitowane online