Proszę, wygooglujcie Państwo nazwisko Natalia Zand. Przekonacie się, jaki ogromny dorobek naukowy ma ta wybitna neurolog, która zginęła tragicznie w 1942 roku, wraz z przyjaciółką Zofią Garlicką, która udzieliła jej schronienia po „aryjskiej stronie”. Ale dlaczego Panny z Genewy? Ponieważ wspomniana wyżej Natalia, a także Wanda (Oppman) oraz Klementyna (Jezierska) na przełomie wieków spotkały się i zaprzyjaźniły na studiach w Genewie. Wszystkie z Polski, ale przedtem wszystko je dzieliło: narodowość, wyznanie, pochodzenie społeczne. Klementyna była babcią Autora książki. Poznajemy go w kilku rolach: historyka, detektywa, nawet archeologa, który wydobywa strzępki wspomnień, dokumentów, zdjęć, zeznań, a także historyczne postaci, z którymi Panny z Genewy się zetknęły m.in. Lenin, Ignacy Jan Paderewski, Janusz Korczak, Maria Dąbrowska, Stanisław „Agaton” Jankowski. Dodajmy jeszcze jeden plus: Rafał Skąpski ma świetne pióro. Więc – jak to się mówi – to się czyta!
Marian Turski
Rafał Skąpski to wieloletni wydawca, przez 10 lat kierował Państwowym Instytutem Wydawniczym, był wiceprezesem Polskiego Radia (1998-2001) i wiceministrem kultury (2001-2004). W latach 2013-2022 był prezesem spółki Targi Książki organizującej Warszawskie i Śląskie Targi Książki. Od roku 2005 jest prezesem Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek. Sekretarz Rady Stowarzyszenia ZAiKS. Od ponad 10 lat uprawia publicystykę na tematy kultury, w tym książek, historii, genealogi i bieżącej polityki. Jest stałym felietonistą pisma „Stolica”, jego publikacje ukazywały się m.in. w „Twórczości”, „Zdaniu”, „Sądeczaninie”, „Krakowie” i „Przeglądzie”. Autor scenariuszy do czterech trzech słuchowisk Teatru Polskiego Radia.
Jacek Antczak – reporter, felietonista, autor piosenek i książek. Wrocławianin urodzony w Kaliszu, absolwent kulturoznawstwa na Uniwersytecie Wrocławskim. Był reporterem Radia Kolor, „Słowa Polskiego”, obecnie prowadzi m.in. audycję literacką w Radiu Wrocław Kultura. Za swoje reportaże otrzymał wiele wyróżnień, w tym prestiżową nagrodę Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1999). W 2010 roku został uhonorowany Nagrodą im. Tadeusza Szweda dla Dziennikarza Roku na Dolnym Śląsku, dwukrotnie był nominowany do nagrody Grand Press. Jego reportaże ukazały się w zbiorze W Radwanicach najlepiej idą romanse.
Transmisja z wydarzenia:
Spotkanie sprawozdawcze Towarzystwa im. Ferenca Liszta we Wrocławiu
29 czerwca (sobota) 2024 roku o godz. 12.00
Wstęp z zaproszeniami
Towarzystwo im. Ferenca Liszta (TiFL) zostało założone we Wrocławiu 2 marca 1989 r. Jest stowarzyszeniem ogólnopolskim, mającym na celu działalność muzyczną ze szczególnym uwzględnieniem popularyzacji twórczości i osoby Ferenca Liszta oraz jego bogatych powiązań z kulturą polską. TiFL prowadzi działalność artystyczną, dydaktyczną i popularnonaukową, preferując zwłaszcza różne formy promocji utalentowanej muzycznie młodzieży (koncerty, konkursy, kursy, publikacje, stypendia). Dotychczasowa działalność TiFL zaowocowała 1513 koncertami, 38 krajowymi i międzynarodowymi kursami pianistycznymi, 4 międzynarodowymi i 3 ogólnopolskimi konkursami pianistycznymi. W przedsięwzięciach Towarzystwa wzięło udział blisko 2800 muzyków z 45 krajów. Towarzystwo nie ma żadnych płatnych pracowników, wszystkie funkcje we władzach TiFL i organizacja koncertów realizowane są nieodpłatnie. Cykl koncertowy „Wieczory Lisztowskie” realizujemy od grudnia 1989 roku. Odbyły się już 1513 koncerty w 89 salach w 32 miastach w Polsce i za granicą, w tym 210 koncertów umuzykalniających „Jak słuchać Muzyki?” dla młodzieży (w znacznej mierze niepełnosprawnej). Wystąpiło około 800 wykonawców z 33 krajów (niektórzy wielokrotnie); w tym 399 pianistów, 59 innych solistów, 29 kameralistów, 6 dyrygentów, 6 aktorów, 3 Orkiestry Symfoniczne oraz Chór Teatru Wielkiego-Opery Narodowej w Warszawie. Koncerty prowadziło 17 prelegentów.
Związek Literatów jest kontynuacją założonego przez Stefana Żeromskiego w 1920 r. Związku Zawodowego Literatów Polskich. Do 1935 r. była to federacja niezależnych stowarzyszeń pisarskich, najpierw zrzeszonych w Zrzeszeniu Związków Zawodowych Literatów Polskich, potem – od 1928 r. nieformalnie kierowanych przez zarząd związku warszawskiego. Od 1935 r. był to już jednolity związek posiadający oddziały terenowe. Nie jedyny zresztą, bo obok niego istniały inne organizacje zrzeszające pisarzy i dziennikarzy. Reaktywowany w 1944 r., w 1949 zmienił nazwę na Związek Literatów Polskich i charakter – z organizacji o charakterze zawodowym stał się związkiem twórczym. Nominalnie autonomiczny, działał w strukturze kierowanych i dotowanych przez państwo stowarzyszeń twórczych. Zakres autonomii, swobód twórczych i relacji z bieżącą polityką państwa był zresztą przedmiotem nieustannych sporów. Zawieszony w 1981, w okresie stanu wojennego, w 1983 r. został rozwiązany (na mocy międzywojennego prawa o stowarzyszeniach, wchodzącego w skład tzw. ustaw kagańcowych) i w tym samym roku wznowił działalność. Po 1989 r. ZLP działa już na nowych zasadach. Jest samorządny, ale i samofinansujący się. Nowe regulacje prawne uniemożliwiają bowiem finansowanie ze środków państwowych statutowej działalności stowarzyszeń. Po reaktywacji szybko odbudowano strukturę organizacyjną. Obecnie terenowe oddziały ZLP działają we wszystkich ośrodkach wojewódzkich, a ponadto w Słupsku, Radomiu, Ciechanowie i Płocku, zrzeszając łącznie ponad 1300 członków i kandydatów. Statut ZLP określa, że członkami związku „mogą być pisarze polscy bez względu na miejsce zamieszkania: stale zamieszkali w Polsce bądź posiadający obywatelstwo polskie pisarze tworzący w innych językach”. Preambuła zaś powiada, iż „Związek Literatów Polskich zrzesza autorów dzieł literackich niezależnie od ich poglądów, postaw i przyjętych metod twórczych: nawiązuje do tych humanistycznych tradycji, które w kulturze polskiej zawsze były zespolone z troską o dobro kraju i sprawiedliwość społeczną”.
Dolnośląski oddział związku powstał w 1947 r., prezesem był do 1951 r. Wojciech Żukrowski, do pierwszych członków należeli: Stanisław Dygat, Kamil Giżycki, Marian Jachimowicz, Tymoteusz Karpowicz, Tadeusz Mikulski, Jan Pierzchała, Lilian Seymour, Tadeusz Zelenay, Jakub Zonszajn.
Z okazji Narodowego Święta Niepodległości recital fortepianowy L. Krahforsta
Spotkanie transmitowane online