Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza prezentację najnowszej książki poetyckiej Roberta Gawłowskiego pt. „Otium i inne wiersze rzymskie”
Prowadzenie spotkania: Cezary Wąs
27 listopada (środa) 2024 roku o godz. 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
 Spotkanie transmitowane online
Plakat [pdf]
Robert Gawłowski, „Otium i inne wiersze rzymskie” (okładka) [pdf]
Otium i inne wiersze rzymskie – trzynasta książka poetycka Roberta Gawłowskiego – przenosi czytelnika w czasy upadku republiki rzymskiej, okres pełen dramatycznych wydarzeń, niezwykle burzliwy i ciekawy. Łacińskie otium oznaczało czas wolny od zajęć, wypoczynek, ale też kontemplację. Dla bohatera lirycznego tych wierszy jest ono jednak nie tyle wyborem, co dojmującym przymusem. Ów bezimienny, wyłącznie z sobie wiadomych powodów, odsuwa się od spraw publicznych i wybiera samotność, ciszę, spokój – życie „z dala od spraw”, od politycznej wrzawy i od zgiełku metropolii. Jego dylematy, osadzone w realiach Res publica Romana, okazują się wszak uniwersalne. Historyczny kostium, liczne alegorie i maski są wyłącznie zabiegiem, a może wybiegiem autora, by przekazać prawdę o współczesności, gdyż w tym antycznym zwierciadle nieustannie, niekiedy boleśnie odbija się nasze „tu i teraz”. Jakże porażająca jest powtarzalność pewnych sytuacji, jakie przywołuje poeta, a jakie wiąż spotykamy, zaglądając choćby do codziennych serwisów informacyjnych. To tom przeznaczony nie tylko dla smakoszy starożytności, czy miłośników Wiecznego Miasta, ale także dla tych pragnących jeszcze ostrzej zobaczyć otaczającą rzeczywistość, odnaleźć i zrozumieć, jak na przykład i dziś doskonale się mają archetypy pychy, arogancji i próżności.
Robert Gawłowski (ur. 1957) – absolwent wrocławskiej polonistyki, poeta, prozaik, krytyk literacki, dramaturg, scenarzysta, autor audycji i słuchowisk radiowych, w przeszłości związany z Polskim Radiem we Wrocławiu. Debiutował jako poeta w 1977 roku. Opublikował zbiory wierszy: Nie ukrywajmy tego szaleństwa (1983), Ograniczony wybór (1984), Marko Polo szuka nowej drogi (1984), Marko Polo (1987), Podróż chroniczna (1997), Georg – ostatnie chwile, ostatnie błyski (1998), Pył (2020), Dotknięcie (2020), Wieża wiatrów (2021), Życie wieczne (2022), Peregryn (2022), Boskie światło (2024). Autor sztuki teatralnej o Edycie Stein pt. Droga w ciemności i zbioru opowiadań Pan Świat (2018). Wiersze, recenzje, szkice i eseje publikował w wielu czasopismach literackich w Polsce i za granicą. Współtwórca Międzynarodowego Forum Sztuk Akustycznych pro arte acustica MACROPHON (1991, 1994) i artystycznego Radia Copernicus (2005) – wyróżnienie honorowe światowego festiwalu sztuk multimedialnych Ars Electronica (2006). Laureat nagród: im. Stanisława Wyspiańskiego, Fundacji Kultury oraz „Feniksa”. Nominowany dwukrotnie do Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego ORFEUSZ za tomy wierszy Pył (2021) i Peregryn (2023). Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz do PEN Greece w Atenach.
Cezary Wąs – profesor w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1986–2021 kustosz Muzeum Architektury we Wrocławiu. Historyk filozofii i architektury współczesnej. Autor książek: Antynomie współczesnej architektury sakralnej, Architektura a dekonstrukcja, Cień Boga w ogrodzie filozofa. Parc de La Villette w Paryżu w kontekście filozofii chôry oraz kilkudziesięciu artykułów na temat związków sztuki i filozofii. Stały eseista „Formatu Literackiego”.
|
Z okazji Narodowego Święta Niepodległości recital fortepianowy L. Krahforsta