Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu oraz Instytut Pamięci Narodowej we Wrocławiu zapraszają na okolicznościowe spotkanie połączone z prelekcją Kamilli Jasińskiej pt. „Z powstańczej Warszawy do wojennego Wrocławia – warszawiacy jako robotnicy przymusowi w Breslau”
4 października (piątek) 2024 roku o godz. 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Plakat [pdf]
Z okazji obchodzonego 2 października Dnia Pamięci o Cywilnej Ludności Powstańczej Warszawy zapraszamy na bogato ilustrowaną prezentację poświęconą pobytowi cywilów z Warszawy i okolic w wojennym Wrocławiu.
Powstanie warszawskie, które wybuchło 1 sierpnia 1944 roku i trwało 63 dni, mocno i szybko przełożyło się na zwiększenie liczby polskich robotników przymusowych nie tylko w Breslau, lecz i w całej III Rzeszy oraz w Generalnym Gubernatorstwie. Ludność cywilna powstańczej Warszawy, wśród której nie brakowało także mieszkańców mniejszych miejscowości wokół stolicy, była – w ocenie wielu historyków – największą i jednocześnie najbardziej poszkodowaną grupą. Szacuje się, że zginęło około 180 tys. osób, z czego duża część w ciągu zaledwie kilku dni podczas rzezi Woli. Znacznie więcej, około 650 tys. cywilów, zostało wypędzonych ze swoich domów i przez różne obozy przejściowe – np. Durchgangslager 121 w Pruszkowie – trafiło na roboty przymusowe.
Do niemieckiego Wrocławia warszawiacy byli przywożeni już od pierwszych dni sierpnia, jednak najwięcej transportów przypadło na początek października 1944 roku, już po upadku powstania. Wieziono ich w szczelnie zamkniętych bydlęcych lub towarowych wagonach, stłoczonych do granic możliwości. Niestety, nie wiadomo, ile i jak licznych transportów dotarło do stolicy Dolnego Śląska. Na podstawie dostępnych relacji i znanych dokumentów można wnioskować, że przez obozy w Breslau i jego najbliższej okolicy, jak choćby przez niemiecki obóz przejściowy Burgweide na terenie obecnego osiedla Sołtysowice, mogło przejść przynajmniej kilkanaście, a może nawet kilkadziesiąt tysięcy warszawiaków, nie licząc tych, którzy w obozie przejściowym Burgweide byli niejako tylko przejazdem, w drodze w głąb III Rzeszy. Wielu na etapie wstępnej selekcji, po upokarzającym procederze odwszawienia, przydzielono do pracy w Breslau i osadzono w kilkunastu niemieckich obozach pracy, w tym kilku, które utworzono specjalnie dla nich.
Źródło i dodatkowe informacje: wroclaw.ipn.gov.pl/wro/aktualnosci/204136,quotRichtung-Breslau-czyli-z-powstanczej-Warszawy-do-wojennego-Wroclawiaquot-art.html
|
|
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu, Dolnośląski Oddział Związku Literatów Polskich we Wrocławiu zapraszają na „Jesienne czytanie poezji”
27 września (piątek) 2024 roku o godz. 17.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Plakat [pdf]
Prowadzenie: Kazimierz Burnat
Oprawa wokalno-muzyczna: Krzysztof Radek
Związek Literatów jest kontynuacją założonego przez Stefana Żeromskiego w 1920 r. Związku Zawodowego Literatów Polskich. Do 1935 r. była to federacja niezależnych stowarzyszeń pisarskich, najpierw zrzeszonych w Zrzeszeniu Związków Zawodowych Literatów Polskich, potem – od 1928 r. nieformalnie kierowanych przez zarząd związku warszawskiego. Od 1935 r. był to już jednolity związek posiadający oddziały terenowe. Nie jedyny zresztą, bo obok niego istniały inne organizacje zrzeszające pisarzy i dziennikarzy. Reaktywowany w 1944 r., w 1949 zmienił nazwę na Związek Literatów Polskich i charakter – z organizacji o charakterze zawodowym stał się związkiem twórczym. Nominalnie autonomiczny, działał w strukturze kierowanych i dotowanych przez państwo stowarzyszeń twórczych. Zakres autonomii, swobód twórczych i relacji z bieżącą polityką państwa był zresztą przedmiotem nieustannych sporów. Zawieszony w 1981, w okresie stanu wojennego, w 1983 r. został rozwiązany (na mocy międzywojennego prawa o stowarzyszeniach, wchodzącego w skład tzw. ustaw kagańcowych) i w tym samym roku wznowił działalność. Po 1989 r. ZLP działa już na nowych zasadach. Jest samorządny, ale i samofinansujący się. Nowe regulacje prawne uniemożliwiają bowiem finansowanie ze środków państwowych statutowej działalności stowarzyszeń. Po reaktywacji szybko odbudowano strukturę organizacyjną. Obecnie terenowe oddziały ZLP działają we wszystkich ośrodkach wojewódzkich, a ponadto w Słupsku, Radomiu, Ciechanowie i Płocku, zrzeszając łącznie ponad 1300 członków i kandydatów. Statut ZLP określa, że członkami związku „mogą być pisarze polscy bez względu na miejsce zamieszkania: stale zamieszkali w Polsce bądź posiadający obywatelstwo polskie pisarze tworzący w innych językach”. Preambuła zaś powiada, iż „Związek Literatów Polskich zrzesza autorów dzieł literackich niezależnie od ich poglądów, postaw i przyjętych metod twórczych: nawiązuje do tych humanistycznych tradycji, które w kulturze polskiej zawsze były zespolone z troską o dobro kraju i sprawiedliwość społeczną”.
Dolnośląski oddział związku powstał w 1947 r., prezesem był do 1951 r. Wojciech Żukrowski, do pierwszych członków należeli: Stanisław Dygat, Kamil Giżycki, Marian Jachimowicz, Tymoteusz Karpowicz, Tadeusz Mikulski, Jan Pierzchała, Lilian Seymour, Tadeusz Zelenay, Jakub Zonszajn.
Źródła i dodatkowe informacje:
www.zlpinfo.eu/historia-zwiazku-literatow-polskich.html
pl.wikipedia.org/wiki/Związek_Literatów_Polskich#Wrocław
Strona DOZLP: www.do-zlp.pl
|
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na projekcję filmu dokumentalnego pt. „Wrócimy do Polski”
Słowo wstępne Ryszard Sławczyński
26 września (czwartek) 2024 roku o godz. 16.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Plakat [pdf]
Plakat II [pdf]
Spotkanie przygotowane dla członków Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich
Wrócimy do Polski w reżyserii Henryka Jureckiego.
Główni bohaterowie filmu to dwoje polskich nauczycieli i kapłan, wywiezieni w 1940 roku w głąb ZSRR. Ich drogi życiowe zeszły się w dalekim Kazachstanie, w pobliżu granicy z Chinami. W skrajnie trudnych warunkach zorganizowali naukę dla 65 polskich dzieci, chroniąc je przed utratą tożsamości narodowej, religijnej i kulturowej. Film opiera się na faktach udokumentowanych i opisanych przez naocznych świadków.
Henryk Jurecki. Niezależny realizator filmów. Pierwsze filmy realizował na początku lat 80. na taśmie celuloidowej. Działał w Akademickim Klubie Filmowym we Wrocławiu. Na początku lat 90. współtworzył pierwszą w Europie Wschodniej prywatną telewizję „ECHO”. Realizował filmy dokumentalne dla TVP-1 i TVP-2 oraz wiele reportaży do programu „Ekspres Reporterów”. Współpracował z TVP Polonia i TVP Wrocław. Jego film dokumentalny pt. Cud jako jeden z 10 najciekawszych Telewizja Polska wytypowała do udziału w Polish Film Festival in America w Chicago. W 2016 roku Henryk Jurecki zdobył w Gdyni nagrodę główną na Festiwalu Filmowym Niepokorni Niezłomni Wyklęci za film pt. Hieronim Bednarski. Wyklęty z czerwonej wsi. W 2023 roku na 38. Festiwalu Maksymiliany we Wrocławiu film Wrócimy do Polski zdobył nagrodę publiczności w kategorii Najlepszy Film Dokumentalny.
Dodatkowe informacje: www.grodnowilno.pl/wrocimy-do-polski |
|
|
|
|
<< pierwsza < poprzednia 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 następna > ostatnia >>
|
|
Strona 8 z 40 |
Koncert transmitowany online
