Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na premierę książki Stanisława Niciei pt. „Kresowa Atlantyda. Historia i mitologia miast kresowych. Tom XX. Równe, Janowa Dolina i Korzec”
Słowo wstępne Ryszard Sławczyński
22 lutego (czwartek) 2024 roku o godz. 16.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Spotkanie przygotowane dla członków Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich.
W jubileuszowym dwudziestym tomie opisane są trzy miejscowości kresowe: Równe, Janowa Dolina i Korzec. Dowiadujemy się w nich o magnackich zabawach, o siłaczu „Czerwona maska”, rtęciowej maści, bazaltowych autostradach, koreckiej porcelanie oraz o wielu innych biografiach i opowieściach.
Stanisław Sławomir Nicieja – urodzony 4 października 1948 r. w Strzegomiu, polski historyk i historyk sztuki XIX i XX w., profesor nauk humanistycznych, rektor Uniwersytetu Opolskiego, senator V kadencji. Ukończył studia na Wydziale Filologiczno-Historycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu, uzyskując tytuł zawodowy magistra historii. W 1977 obronił doktorat w zakresie nauk humanistycznych (na podstawie pracy poświęconej Julianowi Leszczyńskiemu), w 1982 uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1989 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. Odbył staże na Uniwersytecie im. Iwana Franki we Lwowie (1978–1979), w Instytucie Historii PAN (1981–1982), uzyskał stypendium Bolesława Krokowskiego w Nancy i Paryżu (1986), stypendium Fundacji Lanckorońskich w Londynie (1990–1991), stypendium Fundacji Tadeusza Zabłockiego w Londynie (1992), stypendium Polskiej Fundacji Kulturalnej w Londynie (1993). Po przekształceniu WSP w Uniwersytet Opolski (w 1994) pełnił funkcję rektora tej uczelni w latach 1996–2002. Ponownie został wybrany na trzyletnią kadencję w 2005 r. W 2008 nie ubiegał się o reelekcję. 16 marca 2012 został ponownie wybrany na to stanowisko. Zasiadał m.in. w Polsko-Ukraińskiej Komisji do spraw Renowacji Cmentarza Łyczakowskiego we Lwowie (1989–1993), zespole Odbudowy Cmentarza Orląt we Lwowie (od 1993), Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (od 1994), komitecie redakcyjnym Słownika Biograficznego Polonii Świata w Paryżu (od 1992), redakcji miesięcznika „Semper Fidelis” (1989–1993), radzie programowej Polskiego Radia Opole (1993–1999). Publikował m.in. w „Zeszytach Historycznych” w Paryżu, „Dziejach Najnowszych”, „Odrze”, „Kresach Literackich”, „Przeglądzie Wschodnim”, „Życiu Literackim”, „Pulsie” w Londynie, „Orle Białym” w Londynie, „Tygodniu Polskim” w Londynie, „Kwartalniku Historycznym”, „Mówią Wieki”. Laureat nagród: im. Juliusza Ligonia (1989), „Życia Literackiego” (1989), „Przeglądu Technicznego” (1989), Polskiej Fundacji Kulturalnej w Londynie im. Edwarda Raczyńskiego (1991), „Przeglądu Wschodniego” (1993), „Polityki” (1999), Nagrody Literackiej Wojewody Opolskiego (1990), nagrody I stopnia Ministra Edukacji Narodowej za osiągnięcia naukowe (1986, 1991, 1999), tytułu Zasłużony Obywatel Miasta Opola. W 2005 odznaczony Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. W 1993 otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
Źródło: Wikipedia
Dodatkowe informacje: pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Nicieja
Transmisja z wydarzenia:
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na wykład z prezentacją multimedialną Anny Zwiech pt. „Rezydencje szlacheckie Dolnego Śląska”
20 lutego (wtorek) 2024 roku o godz. 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
W statystycznym opisie Śląska z 1845 r. Johann Georg Knie wymienia niemal 1300 miejscowości, w których znajdowały się pałace lub siedziby ziemiańskie na obszarze Dolnego Śląska, ziemi kłodzkiej i Łużyc (R. Łuczyński 2016). Od czasu zakończenia drugiej wojny światowej do dziś w różnym stanie zachowała się niespełna połowa zinwentaryzowanych wówczas obiektów. W XIX i początkach XX wieku na Dolnym Śląsku przybyło blisko 100 nowych obiektów. Pałac to reprezentacyjna budowla mieszkalna – w odróżnieniu od zamku – pozbawiona walorów obronnych. Pierwotnie siedziby rezydencjonalne Dolnego Śląska powstawały na podstawie przebudowy istniejących założeń zamków, które nie miały militarnego znaczenia. Obiekty rezydencjonalne funkcjonowały przy majątkach ziemskich, były siedzibą dóbr, wokół których skupiało się kilka folwarków, pałac był centrum administracyjnym, kulturalnym majątku. Rezydencje to główna siedziba właściciela, ale również i zarządcy. Pałace pełniły funkcję podmiejskich rezydencji oraz miejskich siedzib reprezentacyjnych. Prezentacja pokaże wybrane rezydencje oraz przypałacowe założenia ogrodowe, ponadto wyróżni przykłady najlepiej przeprowadzonych rewitalizacji zespołów parkowo-pałacowych.
Anna Zwiech – licencjonowany przewodnik turystyczny, krajoznawca, lider stowarzyszenia Zakochaj się w Polsce.
Oferta działań Stowarzyszenie ZAKOCHAJ SIĘ W POLSCE jest skierowana do osób, które chcą wiedzieć więcej o naszym kraju, o Dolnym Śląsku, o Wrocławiu, są ciekawe nieznanych miejsc, jak również gotowe na poznawanie nowych szlaków tematycznych, atrakcji kulturowych i przyrodniczych Polski. Jest to sposób na wypoczynek i rekreację wzbogacony o możliwość rozwoju własnych horyzontów. Miłośników krajoznawstwa przyciąga staranna kompozycja naszych tras, obiekty i miejsca, których nigdy nie zobaczyliby, podróżując indywidualnie oraz różnorodna, bogata tematyka. Kameralne grupy podczas wypraw terenowych, przyjazna atmosfera sprzyjają zwiedzaniu i rekreacji. Popularyzujemy wiedzę krajoznawczą, edukujemy najmłodszych, kształtując lokalną tożsamość, rozwijamy pasje i zainteresowania dorosłych. Stowarzyszenie prowadzi spacery tematyczne, wykłady, prelekcje, organizujemy konferencje, szkolenia, wydajemy publikacje. W ramach działań statutowych podróżujemy po wielu regionach historycznych, krainach geograficznych Polski, organizujemy gry terenowe, wycieczki dla dzieci z pasją angażując naszą wiedzę i doświadczenie zawodowe. Z przewodnikami Zakochaj się w Polsce odkrywamy tajniki dzieł sztuki, poznajemy niecodzienne przykłady architektury, podziwiamy piękno krajobrazu, nasze działania rozwijają pasje wielu miłośników krajoznawstwa, poszerzają wiedzę w obszarze walorów kulturowych, historii, bogactwie przyrody oraz przestrzeni antropogenicznej w tym: dóbr kultury, zabytków architektury, budownictwa, urbanistyki, obiektów muzealnych, dziedzictwa techniki i wielu interdyscyplinarnych dziedzinach. Wyjazdy Zakochaj się w Polsce to wyjątkowa forma rekreacji i wypoczynku. Zapraszamy do współpracy wszystkie osoby zakochane w Polsce i chcące odkrywać jej piękno.
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu oraz Polskie Stowarzyszenie Jazzowe Wrocław zapraszają na wernisaż i spotkanie autorskie pt. „Inspiracje” – Malarska wizja Miry Żelechower-Aleksiun inspirowana muzyczną „Bajką o Dzielnej Di” autorstwa Krystyny Paraszkiewicz-Pater i Marzeny Cybulki
Prowadzenie Krystyna Paraszkiewicz-Pater
19 lutego (poniedziałek) 2024 roku o godz. 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Mira Zelechower-Aleksiun urodzona w Millerowie nad Donem 1941 r., gdzie rodzice znaleźli się jako uciekinierzy po wybuchu II wojny światowej. Powróciła z matką do Polski po zakończeniu wojny w 1945 roku na tzw. Ziemie Odzyskane bez ojca, który został zamordowany przez nazistów. Studia w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych) we Wrocławiu. Dyplom w Katedrze Malarstwa Architektonicznego u prof. Stanisława Dawskiego w 1966 roku. Poza malarstwem zajmowała się również scenografią. Współpracowała z Włodzimierzem Hermanem w Teatrze Studenckim Kalambur, Jerzym Bielunasem, Kazimierzem Braunem we Wrocławskim Teatrze Współczesnym, Wiesławem Hejno w Teatrze Lalek we Wrocławiu, a od 1987 r. z Ośrodkiem Praktyk Teatralnych „Gardzienice” (z Włodzimierzem Staniewskim) oraz Teatrem Pieśń Kozła (z Grzegorzem Bralem i Anną Zubrzycki). W dorobku ma udział w ponad 80 wystawach zbiorowych i indywidualnych. Za najbardziej znaczące uważa uczestnictwo w wystawie Polaków portret własny w 1979 r. w Krakowie. W latach 80. XX w. współtworzyła ruch kultury niezależnej, współorganizowała Krajowe Biennale Młodych „Droga i Prawda”. W 2007 we współpracy z Teatrem Duble Edge z USA (Ashfield) stworzyła scenografię do spektaklu Republic of Dreams, której kontynuacją był cykl obrazów „Kalendarz Pamięci według Brunona Schulza”. Pierwszy raz cykl ten pokazany był w Nowym Jorku w teatrze La Mamma wraz ze spektaklem. Potem wielokrotnie wystawiany w kraju. W wielowarstwowej przestrzeni Sklepów cynamonowych artystka odnalazła dobrze sobie znany rytm żydowskiego kalendarza. Snuje w nim wielopoziomową narrację – obrazuje okruchy, ślady przeszłości i teraźniejszości, ukryte w rozmaitych niszach, wąwozach, skalnych rozpadlinach. Pełny biogram artystki opracowała Monika Braun w książce wydanej przez wydawnictwo Via Nova w 2016 r. pt. Mona. Opowieść o życiu malarki, w której autorka z życia Miry uczyniła materię literacką. Obrazy Miry Żelechower-Aleksiun znajdują się w kolekcjach Muzeum Watykańskiego, Wilhelm-Hack-Museum w Ludwigshafen, Muzeum Narodowego w Warszawie i Muzeum Narodowego we Wrocławiu oraz zbiorach prywatnych. Mieszka we Wrocławiu.
Strona artystki: www.jaromiramona.pl
Z okazji Narodowego Święta Niepodległości recital fortepianowy L. Krahforsta
Spotkanie transmitowane online