Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu oraz Organizacja Monarchistów Polskich zapraszają na spotkanie z Tomaszem Gabisiem pt. „Teoria teorii spisku”25 października (piątek) 2024 roku o godz. 18.00
Tomasz Gabiś urodził się w 1955 roku w Nowych Skalmierzycach. Jest absolwentem polonistyki i germanistyki na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1979–1980 wspierał działania Studenckiego Komitetu Solidarności we Wrocławiu. Wiosną 1980 roku został powołany do Szkoły Podchorążych Rezerwy w Gołdapi. W latach 80. był współtwórcą, redaktorem i publicystą licznych czasopism ukazujących się poza cenzurą. W listopadzie 1985 roku – w procesie redakcji „Kolibra” – skazany przez Sąd Wojewódzki we Wrocławiu na rok więzienia w zawieszeniu na trzy lata. Współorganizator spotkań dyskusyjnych i wykładów skupiających środowisko konserwatywne. W latach 1982–1988 zatrudniony w bibliotece Politechniki Wrocławskiej. W drugiej połowie 1986 roku współpracował jako specjalista ds. literackich z teatrem II Studio Wrocławskie. Ponad to współtworzył ukazujące się poza cenzurą czasopismo konserwatystów i liberałów „Stańczyk”. W latach 1986–1989 był redaktorem naczelnym „Kolibra” – autonomicznej, wrocławskiej części „Stańczyka”. W latach 1990–2004 był redaktorem naczelnym i publicystą ukazującego się już legalnie „Stańczyka” – w 1998 roku podtytuł „Pismo konserwatystów i liberałów” zmienił się na „Pismo postkonserwatywne”. Sygnatariusz aktu założycielskiego Ruchu Polityki Realnej (1987). Współtwórca Dolnośląskiego Towarzystwa Gospodarczego we Wrocławiu (1988). W tym samym roku należał do założycieli stowarzyszenia Unia Polityki Realnej, a w 1990 roku – Konserwatywno-Liberalnej Partii Unia Polityki Realnej. Do 1995 roku był członkiem sygnatariuszem, członkiem Konwentyklu i Straży UPR. W 1989 należał do założycieli (działającego do 1993 roku we Wrocławiu) Klubu Konserwatystów im. Aleksandra Fredry – pełnił funkcję jego sekretarza. W 1994 roku współtworzył Tradycjonalistyczno-Konserwatywne Stowarzyszenie „Prawica Narodowa”. W latach 1991–1995 był członkiem Rady Programowej pisma „Pro Fide, Rege et Lege” i członkiem Straży Klubu Zachowawczo-Monarchistycznego. W 1996 roku należał do założycieli Stronnictwa Polityki Realnej, które powstało po rozłamie w UPR. Był członkiem Rady Politycznej Stronnictwa (1996–1998). W latach 1998–2002 należał do Ruchu Społecznego Akcji Wyborczej Solidarność. W latach 1995–2001 występował przed mikrofonami Polskiego Radia Wrocław w dyskusjach na tematy polityczne, społeczne i ekonomiczne. W 2000 roku zainicjował i współtworzył odbywające się corocznie Sympozjony Europejskie w Długopolu-Zdroju. Stały współpracownik dwumiesięcznika „Arcana” (rubryki „Przegląd niemiecki” i „Zapiski manarchisty”). Członek honorowy Organizacji Monarchistów Polskich. W 2009 roku z okazji dwudziestolecia jej istnienia odznaczony Krzyżem Jubileuszowym OMP. W latach 2010–2017 redaktor i publicysta portalu Nowa Debata. Opublikował książkę Gry imperialne (Wydawnictwo Arcana, Kraków 2008), która w 2009 roku została nominowana do Nagrody im. Józefa Mackiewicza. Jest autorem haseł encyklopedycznych oraz wielu przekładów z języków niemieckiego i angielskiego. W 2017 roku szef Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych przyznał mu honorową odznakę działacza opozycji antykomunistycznej „Za zasługi dla niepodległości 1956–1989”. W 2017 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2018 roku prezes Rady Ministrów przyznał mu „Medal stulecia odzyskania niepodległości”. W sierpniu 2021 prezydent RP odznaczył go Krzyżem Wolności i Solidarności.
|