Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu

Akwedukt. Oficyna Wydawnicza Klubu Muzyki i Literatury we Wrocławiu

rok założenia: 1999
Każda książka w Akwedukcie jest źródłem.

Od ponad 25 lat Akwedukt publikuje poezję, wspomnienia, opracowania krytyczno-naukowe, albumy fotograficzne, tłumaczenia – w przeświadczeniu o wartości słowa, dbając o różnorodną i interesującą dla czytelników ofertę wydawniczą. Poszukiwanie autorek i autorów wrażliwych, wnikliwych, oryginalnych, niezależnych, dokładność edytorska, piękna szata graficzna – wynikają z przekonania, że literatura jest dobrem kultury, jej bogactwo, płynące z wiary i odwagi, tworzą książki i ich czytelnicy.

Urszula M. Benka, Akwedukt, [w:] Klub Muzyki i Literatury – 65 lat, zebrał, opracował i wstępem opatrzył Ryszard Sławczyński, Wrocław 2024, s. 65–74 [pdf]
Marek Rolski, „Z dala od mainstreamu. Oficyna Wydawnicza Akwedukt”, „Kalendarz Wrocławski” 2022, nr XLVI (46), s. 235–242 [pdf]

Czesław Sobkowiak, Kartka na stole

Okładka [pdf]

„To są trzy najważniejsze dla mnie lekcje, które odnajduję w najnowszym tomiku Czesława Sobkowiaka, które umownie nazwałam: obfitość, kruchość, nagość. Wszystkie one zmierzają do zrozumienia swojego miejsca we wszechświecie. Ale nie tylko. Obfitość świata zestawiona z małością ludzkiej egzystencji to jakby oczywista prawda podkreślona kontrastem. Sednem wysiłku jest jednak dotarcie do istoty poezji, jej najbardziej świetlistego punktu, którego linie wiodą poprzez ciało (Rozświetla się). Dokąd wiodą? Aż do milczenia? »Wiele słów miało udział w mijaniu / […] Jednak ważniejsze okazało się milczenie« (To był sen) – powie poeta.

Mirosława Szott

O akwarelach Adama W. Bagińskiego

Natchnienia nie poddawane poprawkom, konstruowaniu, ale emocjonalne akty, jednorazowe reakcje na twórczy impuls. Osobiście ten żywy autentyzm cenię. Wedle mojego odczuwania jest w nich na pierwszym miejscu klimat poezji. Niuanse barw. Subtelne wizje świata. A potem dopiero można się dopatrzeć aluzji choćby do krajobrazu. Nikt w Polsce tak nie maluje akwarel jak Bagiński. Absolutnie rozpoznawalny jest w swojej twórczej pracy. Nie da się naśladować jego sposobu malowania – jak powiada – światłem.

Czesław Sobkowiak

Czesław Sobkowiak ''Napisane w zeszycie''

Sobkowiak należy do grupy twórców związanych z ziemią, jej płodnością solarnścią. Tych, którzy odzyskują siły z dotknięcia ziemi, jak w micie o Perseuszu. Teraz, na progu późnych lat, doświadczony wiekiem poeta zanurza się w kraj dzieciństwa [...]. Mitologizując czas przeszły, zarazem ma szeroko otwarte oczy na współczesność. Daje wyraz trwogom przejściowym (np. pandemia; dramatycznym symbolem ludzkiej sytuacji jest papież samotnie modlący się na placu św. Piotra) i zagrożeniom cywilizacyjnym o nieobliczalnych skutkach.
Jan Stolarczyk

Jan Stolarczyk. Wstęp ''Mit ziemi rodzinnej'' [PDF]

Ewa Mielczarek, ''Czesław Sobkowiak w Klubie Muzyki i Literatury we Wrocławiu''. Lubuskie Pismo Literacko-Kulturalne Pro Libris 3-4 (72-73) 2020 [pdf]

Czesław Sobkowiak ''Późne lata''

Wybór wierszy
Wydanie polsko-czeskie
Tłumaczył Libor Martinek

''O czym są późne lata Czesława Sobkowiaka? Bliska trafności będzie odpowiedź, że o zakorzenianiu. Jeśli z jednej strony popatrzeć na poezję jako na ruch, pęd, pragnienie nieustannej zmiany położenia, a z drugiej jako na zapuszczanie korzonków tworzących się powiązań, możliwych połączeń - to jego poezja jest właśnie po tej drugiej stronie najbogatszą i najmocniejszą. W tym punkcie zaczyna się podmiotowa dziedzina Sobkowiaka. Szukając trwałości na późne lata życia, znajduje on ją łatwo, jak się wydaje, w źródle swojej poezji.
Poeta cofa się do lat dziecięcych, do wielkopolskiego Jaromierza, gdzie wychował się, wyrósł, chodził do szkoły; wraca jakby do wielkopolskiego ojcowskiego gospodarstwa. To pejzaż nie tak odległy geograficznie od podmiejskiej Zawady, gdzie poeta mieszka - od dzisiejszego jego domu, ogrodu i całego obejścia, o które dba od dziesięcioleci. Jednak historycznie i politycznie to różne krainy, rozmaite społeczności.''
Jacek Łukasiewicz