Tomasz Kamieniak jest pianistą i kompozytorem specjalizującym się w wykonywaniu muzyki Ferenca Liszta i Charles'a Valentina Alkana, jak również kompozytorów mniej znanych oraz muzyki XX i XXI wieku. Kamieniak swoją edukację muzyczną zaczął bardzo późno. W wieku 13 lat rozpoczął grę na oboju, a w wieku lat 17 na fortepianie. Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie prof. Joanny Domańskiej, swoje umiejętności pianistyczne doskonalił także w Hochschule für Musik w Weimarze u prof. Rolfa-Dietera Arensa oraz na kursie mistrzowskim u Konstantina Scherbakova, a następnie na studiach podyplomowych u prof. Zbigniewa Raubo w Katowicach. Pobierał też lekcje u Lesliego Howarda w Londynie. Jest zdobywcą nagrody specjalnej na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. F. Liszta w Weimarze (2004) oraz laureatem Grand Prix na IV Konkursie na Projekt Nagraniowy Zapomniana Muzyka Polska wydawnictwa Acte Prealable za projekt nagrania dzieł fortepianowych Józefa Wieniawskiego (2007). Był stypendystą Urzędu Marszałkowskiego w Katowicach (2008) oraz Towarzystwa im. R. Wagnera w Bayreuth (2009). Został nagrodzony w dziedzinie kultury przez Burmistrza Miasta Tarnowskie Góry (2012). Kamieniak to również kompozytor o bogatym dorobku, którego twórczość zyskuje wielkie uznanie zarówno wśród wykonawców, jak i publiczności. Dyskografia artysty obejmuje cztery płyty kompaktowe zawierające muzykę fortepianową Valentina Silvestrova, Józefa Wieniawskiego oraz dwa albumy z własnymi utworami fortepianowymi.
Dodatkowe informacje: www.tomaszkamieniak.com Tomasz Kamieniak - rozszerzona nota [pdf]
Transmisja z wydarzenia:
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na koncert uczniów Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej i Szkoły Muzycznej I stopnia im. prof. Marii Zduniak we Wrocławiu z okazji 15-lecia szkoły
3 grudnia (piątek) 2021 roku o godz. 18.00
Wstęp z zaproszeniami
Maria Zduniak, ur. 6 kwietnia 1934 r. w Łaziskach Średnich (dzisiejszej dzielnicy Łazisk Górnych), zm. 11 marca 2011 r. w Opolu) – polska historyk muzyki. Ukończyła teorię muzyki (1961) i fortepian (1965) w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu oraz historię sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim (1967), którą studiowała pod kierunkiem Heleny Blumówny. Na UWr uzyskała także stopień doktora nauk humanistycznych (1977). Promotorem jej doktoratu był historyk, prof. Adam Galos. Wykładała w PWSM, a następnie w Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu, a także w ostatnich latach życia w Katedrze Muzykologii Uniwersytetu Wrocławskiego, do której rozbudowy walnie się przyczyniła. W Akademii Muzycznej była starszym asystentem (od 1961), wykładowcą (od 1968), starszym wykładowcą (od 1973), profesorem nadzwyczajnym (od 1994) i profesorem zwyczajnym (2004–2005). Pełniła w niej funkcję dziekana Wydziału Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii (1984–1986 i 2002–2004), prorektora (1990–1995) i kierownika Zakładu Historii Śląskiej Kultury Muzycznej (1996–2005). Za swoje zasługi uhonorowana została wieloma nagrodami, m.in. Krzyżem Kawalerskim (1989) i Oficerskim (2003) Orderu Odrodzenia Polski. 11 marca 2014 r. jej imię nadano Szkole Podstawowej nr 65, Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej I st. nr 3 oraz Szkole Muzycznej I st. nr 3 we Wrocławiu.
Maria Zduniak skoncentrowała swoją działalność naukową, dydaktyczną i organizacyjną na historii śląskiej tradycji muzycznej od XVIII do XX wieku. Do jej szczególnych zasług należy dokumentacja źródłowa i badania nad twórczością Karola Lipińskiego, z jej inicjatywy patrona wrocławskiej akademii muzycznej. Pierwsza monografia Zduniak, poświęcona muzyce i muzykom polskim w dziewiętnastowiecznym Wrocławiu (1984), jest klasycznym opracowaniem tematu, stanowiąc punkt wyjścia dla wszystkich późniejszych studiów i monografii poświęconych tej problematyce. W jej pracach, których metodologicznym punktem ciężkości jest idiografizm, obok znakomitego warsztatu krytyczno-źródłowego, istotną rolę odgrywa bogata ikonografia, co jest zapewne efektem jej wykształcenia w zakresie historii sztuki. Monografia poświęcona Sali Muzycznej Uniwersytetu Wrocławskiego (napisana razem z H. Dziurlą) jest tego najlepszym przykładem. Ważną pozycją bibliograficzną w dorobku naukowym tej uczonej jest rozprawa z 2004 r. „Brahms we Wrocławiu” poświęcona honorowej promocji doktorskiej Johannesa Brahmsa na Uniwersytecie Wrocławskim, w której autorka zaprezentowała i zinterpretowała efekty swojej gruntownej kwerendy źródłowej, związanej także z kulturowym kontekstem tego wydarzenia. Pod jej redakcją ukazało się 18 tomów studiów z zakresu historii i teorii muzyki.
Źródło i dodatkowe informacje: pl.wikipedia.org/wiki/Maria_Zduniak
Transmisja z wydarzenia:
Zajęcia studentów III roku UWr studiów licencjackich, kierunek muzykologia, przedmiot Organizacja wydarzeń muzycznych
3 grudnia (piątek) 2021 roku o godz. 12.00
Wstęp z zaproszeniami