Alicja Barbara Fiedler na stałe związana jest z Wrocławiem, choć urodziła się u podnóża Karkonoszy. Zakochana w górach, a szczególnie w polskich Tatrach, które przemierza od lat. Miłośniczka muzyki Fryderyka Chopina i powieści historycznych. Jej szczególna słabość to polskie Kresy. Uwielbia polskich siatkarzy, wiernie im kibicując. Właścicielka znalezionej przed szesnastu laty kotki Zakopianki. Zawsze niepoprawna romantyczka, ucieka od gwaru i zgiełku w poezję. Jej poprzednie tomiki „Do taktu z życiem” i „Chciałam być dorosła” zostały ciepło przyjęte przez miłośników poezji.
Wojciech Rohatyn Popkiewicz jest doktorem socjologii, autorem i reżyserem telewizyjnych filmów, scenariuszy, piosenek i prozy. Przez wiele lat tworzył dla 2 programu TVP godzinne filmy poetycko-muzyczne pt. „Ballada o drodze”, w których bohaterami byli znani w Polsce i Europie twórcy. Na antenie Telewizji Wrocław, gdzie był zatrudniony, prezentował m.in. „Rozmowy z Fredrą” i „Ballady z końca wieku”. Jest członkiem ZAiKS-u. Autorem, który pisze teksty i muzykę do utworów, które także sam wykonuje. Wiele koncertował w Polsce i za granicą. W 2014 r. założył zespół młodych muzyków i wykonawców pod nazwą GRUPA 44. Tworzy piosenki komentujące polską historię.
Wojciech Rohatyn Popkiewicz - rozszerzona nota [pdf]
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na spotkanie z okazji XLIV Wrocławskiej Księgi Pamięci
22 października (piątek) 2021 roku o godz. 16.00
Wstęp z zaproszeniami
Nagrody wręczy Wiceprezydent Wrocławia Jakub Mazur
Pomysł i realizacja red. Wanda Ziembicka-Has
Na spotkaniu Medalem Prezydenta Wrocławia „Merito de Wratislavia – Zasłużony dla Wrocławia” z rąk Wiceprezydenta Wrocławia Jakuba Mazura uhonorowani zostaną: Helena Cholewińska, Alicja Kowalisko, Barbara Musiatowicz, Michał Rataj.
Super Diament Wrocławia otrzymają:
Alina Cenkar, Jakub Gerus, Maciej Gudra, Anna Jankowska, Klaudia Korycka, Krzysztof Krywko, Ryszard Nowakowski, Wiktoria Pelykh, Konrad Krzysztof Reczka, Katarzyna Wyroba, Rafał Łukasz Zwolak.
W części muzycznej spotkania: Teresa Gąsieniec – wiolonczela Piotr Gąsieniec – fortepian
W programie części muzycznej:
David Popper – Rapsodia Węgierska op. 68
Antoni Stolpe – Nokturn
Joseph Haydn – Koncert wiolonczelowy C-dur cz. III
„Merito de Wratislavia – Zasłużony dla Wrocławia” – odznaka nadawana przez prezydent Wrocławia. Otrzymują je wybitne osoby działające na rzecz miasta. Projekt medalu: dr Mateusz Dworski.
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na spotkanie pt. „O Tadeuszu Różewiczu opowiada Matthias Kneip”
Prowadzenie Maria Dębicz
Wydarzenie zorganizowane z okazji Roku Tadeusza Różewicza
21 października (czwartek) 2021 roku o godz. 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Tadeusz Różewicz (ur. 9 października 1921 r. w Radomsku, zm. 24 kwietnia 2014 r. we Wrocławiu ) – polski poeta, dramaturg, prozaik, scenarzysta filmowy, należy do grona najwybitniejszych i wszechstronnych pisarzy, wielokrotnie wymieniany jako kandydat do Nagrody Nobla, jego twórczość przełożono na 49 języków. Autor m.in. zbiorów wierszy i poematów „Niepokój” (1947), „Formy” (1958), „Nic w płaszczu Prospera” (1962), „Na powierzchni poematu i w środku” (1983), „Płaskorzeźba” (1991), „Matka odchodzi” (1999), dramatów: „Kartoteka” (1960), „Świadkowie albo Nasza mała stabilizacja” (1964), „Białe małżeństwo” (1975), „Do piachu” (1979). „Tadeusz Różewicz był największym z żyjących poetów i pisarzy polskich. Był również znakomitym dramaturgiem. Różewicz zmienił polską poezję, stworzył jej nowy typ, co jest widoczne już w pierwszym jego tomie 'Niepokój'. Z biegiem lat obserwowaliśmy również, jak zyskuje na znaczeniu jego proza. Twórczość Różewicza bardzo silnie zapisała się w historii polskiej literatury. Wielu młodych poetów po nią sięga, często też nie uświadamiając sobie, że inspirują się Różewiczem” – tak wspominał T. Różewicza profesor Jacek Łukasiewicz.
Źródła:
Wikipedia, instytutksiazki.pl zdjęcie: www.teatrpolski.wroc.pl
Maria Dębicz – historyk teatru, wieloletnia współpracowniczka Tadeusza Różewicza, związana z Teatrem Współczesnym we Wrocławiu, scenarzystka, w latach 1972–2006 kierownik literacki w Teatrze Polskim.
Źródła: encyklopediateatru.pl, polskieradio24.pl
Matthias Kneip – urodził się w roku 1969 w Regensburgu (Ratyzbonie), gdzie studiował germanistykę, slawistykę wschodnią oraz politologię. Jako dziecko dorastał w atmosferze tradycji niemieckich, polskich, śląskich i bawarskich, wpajanych mu od kołyski przez rodziców, którzy sami, jako Niemcy, dorastali na Górnym Śląsku. Później odkrył swą miłość do Polski i pracował jako lektor języka i literatury niemieckiej na Uniwersytecie Opolskim. Od roku 2000 Matthias Kneip jest naukowym współpracownikiem Deutsches Polen-Institut w Darmstadcie. Poza tym uprawia wolny zawód pisarza, publicysty oraz specjalisty od spraw polskich. Zalicza się do najbardziej znanych propagatorów kultury polskiej w Niemczech, jest także autorem wielu książek o Polsce. Za swe zaangażowanie w kulturalną wymianę niemiecko-polską otrzymał m.in. Kulturpreis Schlesien kraju związkowego Dolna Saksonia (2011) oraz Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, przyznany mu przez prezydenta Rzeczpospolitej (2012). Mieszka w Darmstadcie i w Regensburgu.