W programie projekcja filmu „Podróż do Lwowa w lata 30-te”
Scenariusz i Reżyseria Jerzy Janicki
Tadeusz Matuszkiewicz, ojciec znanego kompozytora Jerzego "Dudusia" Matuszkiewicza, był prawnikiem, ale i zapalonym fotografikiem, a z czasem zaczął też pasjonować się filmem. Sprawił sobie kamerę i zaczął utrwalać na taśmie różne uroczystości rodzinne i wydarzenia, które rozgrywały się w rodzinnym Lwowie i jego okolicach. Cudownym zbiegiem okoliczności te unikatowe taśmy ocalały. I oto pewnego dnia przy projektorze zasiedli Jerzy Matuszkiewicz, Andrzej Ziemilski i Jerzy Janicki - trzej lwowiacy - by dzięki filmom odbyć podróż w przeszłość. Każdy z nich we wspomnieniach wyruszył z innego miejsca: pierwszy - z pl. Wilsona 9, drugi - ul. Czarnieckiego 3, trzeci - ul. Łyczakowskiej 84a. Tych adresów nie zapomną nigdy.
Tadeusz Matuszkiewicz zarejestrował na taśmie otwarcie sezonu kolarskiego: przejazd cyklistów ulicami Mickiewicza i Akademicką, potem młodzież zażywającą sportów na basenach miejskich i łodzie na stawie w Gródku Jagiellońskim. Przywiózł też zdjęcia z wakacyjnej podróży do Jaremcza, jednego z wielu uzdrowisk leżących w dolinie Prutu. Nakręcił przebieg uroczystości z okazji dwudziestolecia niepodległości Polski - przemarsz delegacji na Cmentarz Orląt Lwowskich na Łyczakowie i uroczystości w Zadwórzu, zwanych polskimi Termopilami, gdzie odbywała się doroczna pielgrzymka do kurhanu 318 polskich bohaterów, poległych w starciu z konną armią Budionnego podczas wojny polsko-bolszewickiej. Filmowiec-amator dotarł też do Żółkwi, gdzie znajdował się piękny kościół, kryjący w jednej z krypt szczątki hetmana Żółkiewskiego, a potem na winobranie w Zaleszczykach, podczas którego zabawę prowadził Kazimierz Wajda - słynny Szczepcio z lwowskiego radia.
Dawny wygląd ulic, zwyczaje lwowian, ich ubiory, wzruszające sceny, krzepiące zachowania... Wspomnienia byłych mieszkańców miasta dopełniają obrazy, przypominają historię, komentują, wyjaśniają to, o czym dwa pokolenia Polaków nie miały dotąd okazji usłyszeć. [PAT]
Źródło i dodatkowe informacje: www.filmpolski.pl/fp/index.php?film=4218849
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na spotkanie noworoczne członków Klubu Miłośników Sztuki Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Uniwersytecie Wrocławskim prowadzonego przez Maje Garczyńską połączone z prezentacją wystawy Armena Mkhitaryana pn. „Granice Piękna”
25 stycznia (środa) 2023 roku o godz. 13.00
Wstęp z zaproszeniami
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu, Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu oraz Oddział Stowarzyszenia Pisarzy Polskich we Wrocławiu zapraszają na prezentację najnowszych książek poetyckich wydanych w serii Biblioteka „Z kołatką”
Prowadzenie spotkania Waldemar Okoń
24 stycznia (wtorek) 2023 roku o godz. 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Justyna Paluch - ur. w 1975 r., pracuje w III LO we Wrocławiu jako bibliotekarz-nauczyciel. Założyła i prowadzi tam również Grupę Poetycką HURTOWNIA. Organizuje ogólnopolski konkurs dla młodzieży O Złoty Karton III LO. Drukowała m.in. w Odrze, Pograniczach, Akcencie, Cegle, Latarni Morskiej. Jest laureatką ogólnopolskich konkursów poetyckich. Wydała arkusz poetycki cyzelować nizać bukszpanić i tomik Infalia. Jest uzależniona od poezji. Lubi fotografować. Od 2017 roku prowadzi bloga. Od 2020 roku czyta na kanale youtube fragmenty powieści i wiersze.
Krzysztof Chara – ur. 1958 r. Studiował grę na altówce we Wrocławiu i Wersalu. Ukończył z wyróżnieniem Akademię Sztuk Pięknych (les Beaux-Arts - ENSBA) w Paryżu. Spędził rok w Rzymie jako stypendysta francuskiego Ministerstwa Kultury (Villa Medicis). Jest twórcą kilku książek autorskich. „Porzeczki” są jego czwartym wydanym tomikiem poezji. Od kilku lat pracuje jako wychowawca w świetlicy w szkole podstawowej.
Robert Gawłowski – ur. w 1957 r. Absolwent wrocławskiej polonistyki. Poeta, prozaik, krytyk literacki, dramaturg, scenarzysta, autor audycji i słuchowisk radiowych, w przeszłości związany z Polskim Radiem we Wrocławiu. Debiutował jako poeta w 1977. Opublikował zbiory wierszy: „Nie ukrywajmy tego szaleństwa” (1983), „Ograniczony wybór” (1984), „Marko Polo szuka nowej drogi” (1984), „Marko Polo” (1987), „Podróż chroniczna” (1997), „Georg – ostatnie chwile, ostatnie błyski” (1998), „Pył” (2020), „Dotknięcie” (2020), „Wieża wiatrów” (2021), „Życie wieczne” (2022). Autor sztuki teatralnej o Edycie Stein pt. „Droga w ciemności” i zbioru opowiadań „Pan Świat” (2018). Wiersze, recenzje, szkice i eseje publikował w wielu czasopismach literackich w Polsce i za granicą. Współtwórca Międzynarodowego Forum Sztuk Akustycznych pro arte acustica MACROPHON (1991, 1994) i artystycznego Radia Copernicus (2005) – wyróżnienie honorowe światowego festiwalu sztuk multimedialnych Ars Electronica (2006). W 2021 nominowany do Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego ORFEUSZ za tom wierszy „Pył”. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz do PEN Greece w Atenach.
Waldemar Okoń – poeta, historyk sztuki, krytyk artystyczny, kurator wystaw sztuki współczesnej, absolwent filologii polskiej i historii sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego, specjalizuje się w historii sztuki XIX i XX w. Opublikował szereg książek oraz kilkadziesiąt artykułów poświęconych tej epoce. Wydał również dziewięć tomów poezji – ostatni, „Jeszcze jeden tom wierszy” (wersja polsko-francuska) w roku 2021, scenariusz widowiska teatralnego „Antoni S., czyli Wieża Babel” (1995) i cztery wybory prozy poetyckiej. Poza tym książki prozatorskie: „Max z drugiej strony ulicy” (2015), „Jestem jak echo. Rok 1983” (2017), baśń dla dzieci i dorosłych „Michaś i Księżyc” (2019), monografie „Jan Matejko” i „Stanisław Wyspiański” (1998) oraz „Kresy w malarstwie polskim” (2006). Stypendysta Fundacji Lanckorońskich i Funduszu Pomocy Niezależnej Literaturze i Nauce Polskiej. Od 1996 r. członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Profesor, pracuje w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego.