Towarzystwo Przyjaciół Grodna i Wilna, spotkanie pt. ''Pamiętamy i wspominamy… Leopold Krizar (1896-1944) legionista i cichociemny'' Prowadzenie Marian Pacholak10 listopada (czwartek) 2016 roku o godz. 16.00
Leopold Krizar urodził się 30 października 1896 roku we wsi Miliów, w ówczesnym
powiecie wyżnickim Księstwa Bukowiny, w rodzinie Ferdynanda i Rypsymy z
Nikosiewiczów. Maturę złożył w 1916 roku w Wiedniu. Służył od lutego (albo
marca) 1916 roku do listopada 1918 roku w armii austriackiej. W tym czasie
ukończył szkołę oficerską. 15 sierpnia 1917 roku został ciężko ranny. Od
listopada do grudnia 1918 roku przebywał w niewoli ukraińskiej. Od lipca 1919
roku organizował Wojsko Polskie w Kołomyi. Od sierpnia 1919 roku do października
1922 roku służył w 3 Pułku Piechoty Legionów. 5 czerwca 1920 roku był ponownie
ranny, w czasie wojny polsko-bolszewickiej był 3-krotnie kontuzjowany. W latach
1922–1926 był adiutantem 2 batalionu 3 Pułku Piechoty Legionów, później dowodził
kompanią w 30 Pułku Strzelców Kaniowskich. W latach 1930–1939 służył w Korpusie
Ochrony Pogranicza. We wrześniu 1939 roku służył jako dowódca batalionu w 29
Pułku Strzelców Kaniowskich walczącego w strukturach Ośrodka Zapasowego 25
Dywizji Piechoty. Przekroczył granicę polsko-rumuńską 18 września 1939 roku. Był
internowany w Rumunii. W marcu 1940 roku znalazł się we Francji, gdzie został
przydzielony do Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich. Służył tam jako 1.
oficer sztabu 1. półbrygady. Wraz z nią uczestniczył w bitwie o Narwik. Od
czerwca 1940 roku przebywał w Wielkiej Brytanii, gdzie służył jako kierownik
szkolenia piechoty w Centrum Wyszkolenia Piechoty. 21 lipca 1942 roku został I
zastępcą dowódcy 1 Batalionu Strzelców Podhalańskich. Po konspiracyjnym
przeszkoleniu został zaprzysiężony 27 sierpnia 1943 roku w Oddziale VI Sztabu
Naczelnego Wodza. Od grudnia 1943 roku był komendantem Bazy nr 10 (była to baza
szkoleniowa o kryptonimie „Impudent”) we Włoszech. Brał udział w zrzucie nad
Polską w nocy z 16 na 17 października 1944 roku w ramach operacji „Poldek 1”
dowodzonej przez por. naw. Stanisława Kleybora na placówkę „Newa” 19 km na
południowy wschód od Piotrkowa Trybunalskiego. Podczas skoku zaplątał się w
taśmy na zewnątrz samolotu, po czym został odcięty przez niewiedzącego o tym
podoficera pokładowego (despatchera). Zginął śmiercią spadochroniarza, spadając
w lasku Kluczowotki, 800 m na południowy wschód od Sokołowa. Ciało znaleziono 22
października 1944 roku. Leopold Krizar był żonaty z Marią Wicherską, z którą
miał dwóch synów: Leszka (ur. w 1923 roku) i Tadeusza (ur. w 1924 roku). |
Spotkanie odwołane z przyczyn niezależnych od organizatora.