Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu

65 lat Klubu Muzyki i Litratury we Wrocławiu. Sala koncertowa.

Wystawy w 2022 roku

Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na wystawę malarstwa Katarzyny Popińskiej pt. „Odra rzeka”

Udostępnienie 19 stycznia (środa) 2022 roku o godz. 10.00
Wernisaż 9 lutego (środa) 2022 roku o godz. 18.00
W części muzycznej wernisażu:
Adrian Furmanowicz – wiolonczela
Michał Bień – wiolonczela
Prace eksponowane w Galerii Klubu MiL do 4 maja (środa) 2022 roku
od poniedziałku do piątku w godz. 10.00-18.00
w soboty 12.00-18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy

Plakat [pdf]

Katalog [pdf]

Katarzyna Popińska, ur. 25 grudnia 1961 r. we Wrocławiu, absolwentka studiów pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego. Stworzyła własną Pracownię Kasi w kamieniczce Małgosia przy Towarzystwie Miłośników Wrocławia, gdzie prowadzi warsztaty malarstwa. Organizatorka corocznych międzynarodowych plenerów malarskich od 2013 r., które odbywają się m.in. w Warmątowicach Sienkiewiczowskich, w Pałacu Myśliwskim Książąt Radziwiłłów w Antoninie. Wiceprezes Ludowego Towarzystwa Naukowo-Kulturalnego Oddział Twórców przy Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego w Warszawie. Odznaczona Krzyżem Kresowym za popularyzowanie w swojej twórczości ludzi i wydarzeń związanych z historią Kresów Wschodnich. Otrzymała również Złotą Odznakę Towarzystwa Miłośników Wrocławia za działalność na rzecz Wrocławia i jego mieszkańców. Jest przewodniczącą jednego z najstarszych wrocławskich konkursów „Ukwiecamy Wrocław”. O sobie pisze: „Posiadam wewnętrzną potrzebę i radość malowania. W swoich obrazach staram się uchwycić piękno, ludzi i otaczający nas świat, który skłania do refleksji. Jednym z moich ulubionych tematów jest motyw patriotyczno-historyczny. Poprzez taką tematykę staram się utożsamiać z chlubnymi dziejami oręża polskiego i ukazać naszą dumę narodową. Tradycje wojskowe mojej rodziny sprawiły, że mam duży szacunek do ludzi służących narodowi i państwu polskiemu”. Prace Katarzyny Popińskiej znajdują się w Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego w Warszawie, Muzeum Niepodległości w Warszawie oraz zbiorach prywatnych w kraju i za granicą (USA, Niemcy, Izrael, Norwegia, Litwa, Wielka Brytania, Brazylia).

Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na wystawę pn. „Plakaty z przedstawień sztuk Tadeusza Różewicza z kolekcji Marii Dębicz”

Wydarzenie zorganizowane z okazji Roku Tadeusza Różewicza
Koordynator wystawy Elżbieta Małecka
Udostępnienie 5 października (wtorek) 2021 roku o godz. 10.00
Wernisaż 21 października (czwartek) 2021 roku o godz. 18.00
Prace eksponowane w Galerii Klubu MiL do 17 stycznia (poniedziałek) 2022 roku
od. pon. do piątku w godz. od 10.00 do 18.00
w soboty od 12.00 do 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy

Plakat [pdf]

Katalog [pdf]

W ramach wernisażu spotkanie pt. „O Tadeuszu Różewiczu opowiada Matthias Kneip”.
Spotkanie poprowadzi Maria Dębicz. Dodatkowe informacje: http://klubmil.pl/literatura/archiwum-z-2021-roku/3496-21102021-spotkanie-pt-o-t-rozewiczu-opowiada-m-kneip

Tadeusz Różewicz (ur. 9 października 1921 r. w Radomsku, zm. 24 kwietnia 2014 r. we Wrocławiu ) – polski poeta, dramaturg, prozaik, scenarzysta filmowy, należy do grona najwybitniejszych i wszechstronnych pisarzy, wielokrotnie wymieniany jako kandydat do Nagrody Nobla, jego twórczość przełożono na 49 języków. Autor m.in. zbiorów wierszy i poematów „Niepokój” (1947), „Formy” (1958), „Nic w płaszczu Prospera” (1962), „Na powierzchni poematu i w środku” (1983), „Płaskorzeźba” (1991), „Matka odchodzi” (1999), dramatów: „Kartoteka” (1960), „Świadkowie albo Nasza mała stabilizacja” (1964), „Białe małżeństwo” (1975), „Do piachu” (1979). „Tadeusz Różewicz był największym z żyjących poetów i pisarzy polskich. Był również znakomitym dramaturgiem. Różewicz zmienił polską poezję, stworzył jej nowy typ, co jest widoczne już w pierwszym jego tomie 'Niepokój'. Z biegiem lat obserwowaliśmy również, jak zyskuje na znaczeniu jego proza. Twórczość Różewicza bardzo silnie zapisała się w historii polskiej literatury. Wielu młodych poetów po nią sięga, często też nie uświadamiając sobie, że inspirują się Różewiczem” – tak wspominał T. Różewicza profesor Jacek Łukasiewicz.
Źródła:
Wikipedia, instytutksiazki.pl
zdjęcie: www.teatrpolski.wroc.pl