Wacław Grabkowski, „Ze snu na wyspę Hiva Oa”Powieść łączy w sobie motywy oniryczne z elementami fantasy i wątkami inspirowanymi antropologią wyspiarskich ludów Pacyfiku. Dobra, dynamiczna fabuła i świetnie skonstruowane postacie powodują, że czyta się ją doprawdy jednym tchem. A jednocześnie są w niej sugestywny poetycki nastrój i ciekawe refleksje filozoficzne, skłaniające do rozważań nad naturą człowieka, jego wiarą i powołaniem życiowym. Szczególnie interesujący wydaje się wątek eksterminacji dzieci urodzonych „bez oddechu” (nawiązujący chyba po trosze do rytuałów spartańskich), kryjący w sobie duży potencjał refleksji humanistycznej. Aczkolwiek utwór ten zawiera pewne cechy powieści inicjacyjnej, nie zaliczam go do tekstów dla młodzieży, sądzę, że ma on charakter uniwersalny, można go adresować do wszystkich zainteresowanych tym typem nieszablonowej, nieco ,,odlotowej” lektury. Joanna Papuzińska |
Spotkanie odwołane z przyczyn niezależnych od organizatora.