W programie: dr Dariusz Lewera – Ospa prawdziwa we Wrocławiu. Czas którego nie da się zapomnieć. dr hab. Barbara Bruziewicz-Mikłaszewska – prowadzenie dyskusji
Epidemia ospy prawdziwej we Wrocławiu – ostatnia w Polsce i jedna z ostatnich w Europie epidemia ospy prawdziwej, która wybuchła latem 1963 roku we Wrocławiu. Chorobę przywlókł do Polski w maju 1963 wracający z Indii (według innych źródeł z Birmy i Wietnamu) Bonifacy Jedynak, oficer Służby Bezpieczeństwa. Pierwszą śmiertelną ofiarą była pielęgniarka, córka salowej, która miała styczność z zakażonym. […] Dopiero półtora miesiąca po pierwszych zachorowaniach, 15 lipca 1963 (dzień ten zwano później „czarnym poniedziałkiem”), w mieście ogłoszono stan pogotowia przeciwepidemicznego; od pierwszego zachorowania do momentu ogłoszenia epidemii minęło aż 47 dni. Zachorowanie na tę chorobę (potocznie zwaną „wiatrówką”) uodparnia na nią do końca życia i ponowne zachorowania zdarzają się bardzo rzadko. 15 lipca 1963 Arendzikowski skontaktował się ze swym szefem, kierownikiem Sanepidu, doktorem Jerzym Rodziewiczem, który o diagnozie bezzwłocznie zawiadomił władze w Warszawie. Tego samego dnia do Wrocławia dotarło pierwszych 10 tysięcy szczepionek.
Dodatkowe informacje o epidemii: pl.wikipedia.org/wiki/Epidemia_ospy_prawdziwej_we_Wroc%C5%82awiu
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na spotkanie z malarką Barbarą Hempel i reżyserem Andrzejem Gajewskim, twórcami filmu dokumentalnego pt. ,,Portrety z przeszłości”
7 czerwca (środa) 2023 roku o godz. 15.30
Wstęp wolny. Zapraszamy
Film „Portrety z przeszłości” – o antykomunistycznej konspiracji młodzieżowej lat 1945 – 1956. Malarka Barbara Hempel tworzy podwójne portrety pięciu bohaterów, którzy w latach 40. i 50. XX wieku należeli do tzw. Drugiej Konspiracji. W czasie seansów malarskich bohaterowie opowiadają artystce o tym, jak trafili do organizacji niepodległościowych, jakie wykonywali zadania i jakie dostali wyroki. Ich podwójne portrety, namalowane na podstawie starych legitymacyjnych fotografii i te stworzone obecnie, zestawione ze sobą, zostają zaprezentowane na wystawie zorganizowanej przez IPN pod hasłem: „Czekali na to 70 lat”.
Źródło i dodatkowe informacje: www.festiwalnnw.pl/filmy-konkursowe/portrety-przeszlosci
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na spektakl poetycki pt. „Peregryna wędrówki po życiu wiecznym” w wykonaniu Włodzimierza Galickiego i Artura Modrzejewskiego
6 czerwca (wtorek) 2023 roku o godz. 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
W ubiegłym roku Robert Gawłowski wydał dwa zbiory swoich wierszy: Życie wieczne i Peregryn. Jak sam autor powiedział, ten drugi tomik jest jakby przedłużeniem, dalszym ciągiem, pokłosiem tego pierwszego. Idąc tym tropem, wybrałem i połączyłem utwory z obu tych poetyckich zapisów, i tak powstał scenariusz „Pregryna wędrówki po życiu wiecznym”, który razem z muzykiem Arturem Modrzejewskim zaprezentujemy w Klubie Muzyki i Literatury we Wrocławiu. Moja radość jest tym większa, że Peregryn znalazł się w gronie 20 tytułów wybranych spośród 280, zgłoszonych do tegorocznej nagrody Orfeusza i cały czas ma szansę na zdobycie także tego trofeum. Zapraszamy serdecznie na spotkanie z poezją Roberta Gawłowskiego i niezapomnianą wędrówkę śladami Peregryna.
Włodzimierz Galicki i Artur Modrzejewski (Poezja w drodze)
Włodzimierz Galicki – w latach 2005-2011 pomysłodawca, szef artystyczny i współorganizator comiesięcznych spotkań z „Poezją w kamienicy” odbywających się w klasztorze ojców Dominikanów w Łodzi, a także „Przedsionka Literackiego” w Bibliotece Politechniki Łódzkiej. Od przeszło 40 lat popularyzujący poezję, pracujący nad słowem, przygotowujący młodzież do konkursów recytatorskich, twórca scenariuszy poetyckich, grup teatralnych, wieczorów literackich. Świetny interpretator poezji. Od 2010 roku – w ramach powołanego do życia projektu „Poezja w drodze” – próbuje wraz z zaprzyjaźnionymi aktorami i muzykami, właśnie poprzez poezję pokazać, trochę już zapomniane, oblicze polskiej mowy – jej wartość i bogactwo, mądrość i urodę.
Artur Modrzejewski studia muzyczne ukończył w Akademii Muzycznej im. Bacewiczów w Łodzi w 2007 r. pod kierunkiem prof. Ryszarda Ryczla. Brał udział w polskich i międzynarodowych konkursach muzycznych. Zwyciężył w I Makroregionalnym Konkursie Interpretacji w Łodzi (2002). Umiejętności doskonalił na mistrzowskich kursach klarnetowych u Florent Heau, Philippe Cupper'a, Davida Campbella, Aleksandra Romańskiego, Arkadiusza Adamskiego, Valtera Vitka i Jana Jakuba Bokuna. Otrzymał certyfikat słynnego francuskiego producenta klarnetów Buffet Crampon. Od 2005 roku współpracuje z łódzkim Teatrem Muzycznym i z Filharmonią Łódzką. Prowadzi klasę klarnetu w Zespole Szkół Muzycznych im. S. Moniuszki w Łodzi i w Szkole Muzycznej Towarzystwa Oświatowego „Edukacja”.
Robert Gawłowski. Urodził się w 1957 roku. Jest absolwent wrocławskiej polonistyki. Poeta, prozaik, krytyk literacki, dramaturg, scenarzysta, autor audycji i słuchowisk radiowych, w przeszłości związany z Polskim Radiem we Wrocławiu. Debiutował jako poeta w 1977. Opublikował zbiory wierszy: Nie ukrywajmy tego szaleństwa (1983), Ograniczony wybór (1984), Marko Polo szuka nowej drogi (1984), Marko Polo (1987), Podróż chroniczna (1997), Georg – ostatnie chwile, ostatnie błyski (1998), Pył (2020), Dotknięcie (2020), Wieża wiatrów (2021), Życie wieczne (2022), Peregryn (2022). Autor sztuki teatralnej o Edycie Stein pt. Droga w ciemności i zbioru opowiadań Pan Świat (2018). Wiersze, recenzje, szkice i eseje publikował w wielu czasopismach literackich w Polsce i za granicą. Współtwórca Międzynarodowego Forum Sztuk Akustycznych pro arte acustica MACROPHON (1991, 1994) i artystycznego Radia Copernicus (2005) – wyróżnienie honorowe światowego festiwalu sztuk multimedialnych Ars Electronica (2006). Laureat nagród: im. Stanisława Wyspiańskiego. Fundacji Kultury oraz „Feniksa”. W 2021 nominowany do Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego ORFEUSZ za tom wierszy Pył, a w roku 2023 za książkę Peregryn. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz do PEN Greece w Atenach.