Klub Muzyki i Literatury zaprasza na przedpremierowe spotkanie zapowiadające nową książkę poetycką Gabriela Leonarda Kamińskiego pt. „Hommage à Witkacy". Na 136-lecie urodzin Stanisława Ignacego WitkiewiczaProwadzenie spotkania dr Paweł Bernacki Spotkanie transmitowane online Do plakatu wykorzystano obraz olejny autorstwa Edwarda Kostki
Stanisław Ignacy Witkiewicz, pseudonim artystyczny „Witkacy” (ur. 24 lutego 1885 w Warszawie, zm. 18 września 1939 w Jeziorach) – polski pisarz, malarz, filozof, dramaturg i fotografik. Pierwsze lata życia spędził w Warszawie. W roku 1890, z powodu choroby Stanisława Witkiewicza ojca, rodzina przeniosła się do Zakopanego. Edukacją Stanisława Ignacego zajął się ojciec, który, uważając, że szkoła niszczy indywidualność młodego człowieka, organizował synowi domowe korepetycje, często prowadzone przez wybitnych artystów i profesorów uniwersyteckich. W roku 1905 Witkiewicz rozpoczął studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, najpierw w pracowni Jana Stanisławskiego, później Józefa Mehoffera. Włączył się wówczas w działania artystyczne grupy młodych malarzy związanych z ASP, wiele podróżował, m.in. do Paryża, poznając najnowsze prądy malarstwa europejskiego. Lata po krakowskich studiach Stanisław Ignacy spędził w Zakopanem, malując i pisząc. Często podróżował do Lovranu w Chorwacji, gdzie z powodu choroby przeniósł się jego ojciec. W 1915 zaciągnięciu się do armii carskiej Rosji. Brał udział w walkach. W czerwcu 1918 roku udało mu się wyjechać z ogarniętej wojną domową Rosji i powrócić do Zakopanego. Po wybuchu II wojny światowej w czasie kampanii wrześniowej starał się o przyjęcia do Wojska Polskiego, jednak z powodu wieku i stanu zdrowia nie został zakwalifikowany. 18 września 1939 roku, po dotarciu informacji o ataku Związku Radzieckiego na Polskę, Witkiewicz popełnił samobójstwo.
Ze wstępu: ''Na początku grudnia odebrałem list od Autora z załącznikiem, który zawierał gotowy do druku tomik 33 wierszy, ilustrowany znanymi fotografiami Witkacego. Dwukrotna lektura utwierdziła mnie w przekonaniu, że choć każdy z nich ma swój tytuł, to jednak nie jest to zbiór wierszy, ale starannie przemyślana całość, będąca monologiem Witkacego, który wciela się w różne role: malarza, portrecisty, dramaturga, powieściopisarza teoretyka sztuki, filozofa, kokainisty. Powraca do lat dzieciństwa i młodości, Wspomina rodziców i przyjaciół, kochanki i klientów Firmy Portretowej. Odwołuje się do swoich utworów i przypomina ich bohaterów. Stara się dokładnie objaśnić tajemnice teorii Czystej Formy oraz tajniki swego warsztatu malarskiego. I stanowczo, nie przebierając w słowach, przestrzega nas, jak to ongiś czynił, przed utratą tego, co decyduje o naszym człowieczeństwie: zdolności do przeżywania uczuć metafizycznych. Zachęcam do lektury. Warto.''
Gabriel Leonard Kamiński (1957), absolwent IV Liceum Ogólnokształcącego we Wrocławiu i Instytutu Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1987 roku rozpoczął pracę we wrocławskim Domu Książki. Kierownik księgarni Wydawnictwa Dolnośląskiego im. H. Worcella (1989-1990). W latach 1991-2000 prowadził kolejne księgarnie, hurtownie i wydawnictwo Arhat. O 2001 roku dziennikarz i recenzent w Portalu Księgarskim, obecnie w Fundacji Libroskop. Od 1990 roku należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Laureat wielu ogólnopolskich konkursów poetyckich. Autor piętnastu książek.
Dr Paweł Bernacki. Adiunkt w Instytucie Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa, doktoryzował się pracą pt. „Polska książka artystyczna po 1989 r”. Wcześniej w latach 2010-2012 pracował jako dziennikarz w Portalu Księgarskim www.ksiazka.net.pl
Film z wydarzenia:
|