Tadeusz Różewicz (ur. 9 października 1921 r. w Radomsku, zm. 24 kwietnia 2014 r. we Wrocławiu ) – polski poeta, dramaturg, prozaik, scenarzysta filmowy, należy do grona najwybitniejszych i wszechstronnych pisarzy, wielokrotnie wymieniany jako kandydat do Nagrody Nobla, jego twórczość przełożono na 49 języków. Autor m.in. zbiorów wierszy i poematów „Niepokój” (1947), „Formy” (1958), „Nic w płaszczu Prospera” (1962), „Na powierzchni poematu i w środku” (1983), „Płaskorzeźba” (1991), „Matka odchodzi” (1999), dramatów: „Kartoteka” (1960), „Świadkowie albo Nasza mała stabilizacja” (1964), „Białe małżeństwo” (1975), „Do piachu” (1979). „Tadeusz Różewicz był największym z żyjących poetów i pisarzy polskich. Był również znakomitym dramaturgiem. Różewicz zmienił polską poezję, stworzył jej nowy typ, co jest widoczne już w pierwszym jego tomie 'Niepokój'. Z biegiem lat obserwowaliśmy również, jak zyskuje na znaczeniu jego proza. Twórczość Różewicza bardzo silnie zapisała się w historii polskiej literatury. Wielu młodych poetów po nią sięga, często też nie uświadamiając sobie, że inspirują się Różewiczem” – tak wspominał T. Różewicza profesor Jacek Łukasiewicz.
Źródła: Wikipedia, instytutksiazki.pl
Prezydenci wrocławskich Klubów Rotary: Marian Noga, RC Wrocław; Janusz Cymanek, RC Wrocław Centrum; Marek Nikiel, RC Wrocław Panorama; Andrzej Just, RC Wrocław Novum, oraz Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zapraszają na spotkanie z Bartoszem Jastrzębskim, współautorem książki pt. „Samotność i wspólnota, czyli sztuka życia w późnej starożytności (teoria i praktyka I–V wieku)”
Prowadzenie Jacek Grębowiec
1 marca (środa) 2023 roku o godz. 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Kolejne spotkanie z wybitnymi ludźmi nauki, kultury i sztuki działającymi zgodnie z rotariańską dewizą „Zyskuje najwięcej ten, kto najlepiej służy innym”.
Bartosz Jastrzębski (ur. 1976) – doktor habilitowany kulturoznawstwa, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, wykłada w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Interesuje się pograniczem filozofii, teologii, antropologii i literatury, a także historią kultury oraz poszukiwaniami duchowymi i religijnymi; obecnie konserwatywną myślą filozoficzną i społeczną oraz jej związkami z teologią i filozofią religii.
Ważniejsze publikacje: „Poezja przeciw filozofii. Idea wyobraźni i krytyka rozumu w poezji filozoficznej Williama Blake'a” (Wrocław 2006), „Pająk. Szkice prawie filozoficzne” (Wrocław 2007), „Próżniowy świat” (Wrocław 2008), „Wędrówki po codzienności. Eseje o paru ważnych rzeczach” (Wrocław 2011), „Krasnojarsk zero”,wraz z Jędrzejem Morawieckim (Warszawa 2012), „Przedbiegi Europy. Gawędy podróżne” (Wrocław 2013), „Innego piekła nie ma. Rozmowy o religii”, wraz z Jędrzejem Morawieckim (Wrocław 2014), „Cztery zachodnie staruchy. Reportaż o duchach i szamanach”, wraz z Jędrzejem Morawieckim (Białystok 2014), „Współcześni szamani buriaccy w przestrzeni miejskiej Ułan Ude” (Wrocław 2014), „Jutro spadną gromy”, wraz z Jędrzejem Morawieckim (Białystok 2015), „Ostatnie Królestwo. Szkice teologiczno-polityczne” (Warszawa 2016), „Vestigia Dei” (Warszawa 2017), „Światło Zachodu” (Warszawa 2019), „Listy o wolności i posłuszeństwie”, wraz z Krzysztofem Doroszem (Warszawa 2020), „Dies Irae. Szkice nienowoczesne” (Wrocław 2022).
Nagrody i wyróżnienia: Nagroda im. Beaty Pawlak, wraz z Jędrzejem Morawieckim, za książkę „Krasnojarsk zero”, Nagroda Feniksa za tom esejów „Ostatnie Królestwo: Szkice teologiczno polityczne”, Nagroda im. Józefa Mackiewicza za książkę „Vestigia Dei” i ponownie ta nagroda za kolejną książkę „Światło Zachodu”.
Jacek Grębowiec (ur. 1976) – doktor habilitowany nauk humanistycznych, literaturoznawca i językoznawca, adiunkt w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego; w polu jego zainteresowań badawczych mieszczą się przede wszystkim retoryczne i pragmalingwistyczne aspekty komunikacji, a także teoria komunikacji, komunikacja międzykulturowa oraz literatura dawna, nowożytna i współczesna.
Transmisja z wydarzenia:
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu, Dolnośląskie Towarzystwo im. Fryderyka Chopina we Wrocławiu zapraszają na wykład dr. Krzysztofa Komarnickiego pt. "Kto i po co miałby postarzać Chopina?"
W części muzycznej: Agnieszka Stoklosa - sopran David Stoklosa - tenor Michał Michalski - fortepian
28 lutego (wtorek) 2023 roku o godz. 14.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Wydarzenie współorganizowane i współfinansowane przez:
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu
Dolnośląskie Towarzystwo im. Fryderyka Chopina we Wrocławiu
Szkołę Muzyczną I st. im. Grażyny Bacewicz we Wrocławiu
OSM i SM I st. im. prof. Marii Zduniak w ZS nr 20 we Wrocławiu
OSM i SM I st. im. Fryderyka Chopina w ZS nr 9 we Wrocławiu