Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na prezentację książki Piotra Lamprechta pt. „Pudełko"
27 stycznia (poniedziałek) 2020 roku o godz. 18.00 Wstęp wolny. Zapraszamy
Plakat [pdf]
Piotr Lamprecht. ''Pudełko'' (okładka) [pdf]
Prowadzenie spotkania Stanisław Srokowski
W części muzycznej Oleksandr Khmilovskyi
''Artysta przybliża świat pełen świateł, saren, konarów, bezdomnych, w których mieszka światło.
Poeta bada uważnie i czujnie możliwości języka. Czyni to jednocześnie skromnie i z radością,
zamykając efekt swoich poczynań w lapidarnej, esencjalnej formule wiersza. Piotr Lamprecht daje
się poznać jako poeta szukający swej drogi na styku różnych języków poetyckich. Pierwszy język
szuka przede wszystkim metafory, która spaja, jedności, „daru znaczeń”. Drugi szuka rozbicia,
semantycznego pomieszania. Trzeci z kolei, próbuje być językiem narracyjnym, otwierającym się
na opowieść. Właściwie trudno do końca i jasno powiedzieć, czego dotyczy ta książka. Autor
plastycznie obrazuje stany swojej duszy, kreuje w swoim tomiku czasem niemal baśniowe, liryczne
pejzaże. Motywem przewodnim tomu jest światło, które przenika do wnętrza podmiotu lirycznego i
wykreowanego tam świata przedstawionego. Natomiast głównym chyba przedmiotem namysłu
autora jest język i badanie jego możliwości. Niewątpliwie język poetycki augustianina, ojca Piotra
Lamprechta, stara się przybliżyć czytelnika do dobrej strony świata oraz odkrycia w czytelniku
pokładów światła. Autor jest wrażliwe na zewnętrzne rekwizyty świata przedstawionego: sarny,
konary, sen, mirabelki, bezdomnych. Z perspektywy „swojego” Kazimierza, gdzie pracuje w
klasztorze św. Katarzyny Aleksandryjskiej, stwarza swoisty mikrokosmos. Poeta jednak głównie
stara się swój świat poetycki stworzyć w języku. Nazwijmy go światem delikatnej, dobrej duszy. Po
lekturze tomu pt. „Pudełko” zostaje dobry osad na języku, na spodzie wiersza, osad dobrej
wrażliwości, delikatności świata przedstawionego oraz przedstawiającego go narratora. Warto po
ten tom sięgnąć – warto dla jego światła, które z wierszy stara się wydobyć autor. W tych krótkich
wierszach, niezwykle esencjalnych oraz lapidarnych, pomieszczona jest również opowieść.
Opowieść o człowieku, który mieszka w pudełku. Tom ten może być sporym przeżyciem, dla tych,
dla których poezja jest sztuką znaczeń i darem uważności.''
Fragment z posłowia dr Michała Piętniewicza
Piotr Lamprecht, ur. 1983 we Wrocławiu - augustianin, poeta, duszpasterz. Sekretarz Polskiej Prowincji Zakonu Świętego Augustyna, wikariusz w parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Krakowie. Członek krakowskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Fascynuje się awangardą (Przyboś, Brzękowski), inspiracje dla swojej twórczości czerpie głównie z lingwistycznej poezji Tymoteusza Karpowicza. Na kształtowanie się jego osobowości artystycznej wpłynęli również Witold Beliński i Stanisław Srokowski. Dotychczas wydał dwie książki poetyckie „Dyspensa” (2008) i „Ewangelia gruzu” (2015). O sobie pisze: „Jestem augustianinem, poetą, grzybiarzem. W Zakonie pełnię różne funkcje i urzędy w zależności od potrzeb Kościoła (niektóre bardzo poważnie brzmią). Poetą byłem najpierw. Ponoć żeby przekaz Dobrej Nowiny był wiarygodny muszę być świadkiem dojrzewania dobrego poety. Dlatego staram się dbać o dyscyplinę języka, chodząc blisko granicy za którą już się chyba tylko milczy. Natchnienia najczęściej szukam w lesie, więc po spacerach po Kazimierzu w Krakowie i wpatrywaniu się, jeżdżę na grzyby, czosnek niedźwiedzi i jeżyny szukać światła, posiadając wiarę w to, że co przeżyte nie przestanie świecić. Staram się dbać o wiarę karmiącą się zachwytem.
Stanisław Srokowski - prozaik, poeta, dramaturg, publicysta. Urodził się na Kresach. Duży rozgłos przyniosły mu książki obrazujące straszliwe ukraińskie ludobójstwo dokonane w latach 1939-1947 na Polakach. Powieści „Duchy dzieciństwa”, „Repatrianci”( blokowani przez ambasadora sowieckiego, Aristowa”), „Ukraiński kochanek” (wyróżniony w plebiscycie Polskiego Radia, jako jeden z najważniejszych utworów 25-lecia RP), „Zdrada”, „Ślepcy idą do nieba” oraz dwa zbiory opowiadań „Nienawiść” i „Strach”, stały się wiarygodnym świadectwem tragicznych doświadczeń polskiego narodu. Na podstawie „Nienawiści” Wojciech Smarzowski nakręcił słynny już film „Wołyń”. Trylogia współczesna „ Barbarzyńcy u bram”, „Spisek barbarzyńców” i „Barbarzyńcy w salonie” pokazuje kolonizację polskich umysłów przez ideologię marksizmu kulturowego. Wiersze Srokowskiego wraz z twórczością Tymoteusza Karpowicza otwierały nowy awangardowy nurt w polskiej poezji drugiej połowy XX w., zwany nurtem lingwistycznym. Obecnie pracuje autor nad księgą obrazującą haniebne ukraińskie zbrodnie dokonane w Hucie Pieniackiej.
Oleksandr Khmilovskyi - gitarzysta, kompozytor i wykonawca własnych, instrumentalnych utworów w stylu: bajkowo-mistycznego neo-renessans. W ramach projektu muzycznego "Remember Your Heaven!" (Przypomnij swoje Niebo!) nagrał trzy płyty z udziałem różnych artystów. Stworzył zespół "Remember Your Heaven!". Realizował koncerty w: Krakowie, Przedborzu, Wrocławiu, Łucku, Równym i Kijowie. Obecnie występuje solowo bądź w duecie z przyjaciółmi z Krakowa.
Utwory artysty: soundcloud.com/sashakhmilovski
Strona: remember-your-heaven.bandcamp.com
|