Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na spotkanie z Aleksandrą Zofią Pijanowską Adamczyk oraz Grażyną Adamczyk-Lidtke pt. ''Dwa kolory tej samej krwi''7 października (poniedziałek) 2019 roku o godz. 16.30 
Prowadzenie Monika Maciejczyk 
Aleksandra Zofia Pijanowska Adamczyk. Urodzona w Łodzi 11 maja 1922 roku. (94 lat). Od lat dziecięcych Aleksandra ujawniała zainteresowania humanistyczne i artystyczne. Kończyła w Łodzi znakomite szkoły: powszechną – imienia Emilii Plater i średnią elitarną Heleny Miklaszewskiej. Po wojnie w roku 1946 rozpoczęła studia humanistyczne w Łodzi, które kontynuowała później we Wrocławiu. Studiowała polonistykę, historię i bibliotekarstwo. Ukończyła Studium Oświaty i Kultury Dorosłych. Jej młodość splotła się nierozerwalnie z II Wojną Światową, w walce podziemnych struktur Armii Krajowej, podobnie zresztą jak wielu jej rówieśników zwanych pokoleniem „Kolumbów”. W czasie II wojny światowej należąca do szkolnego PWK – powołana do pomocniczej służby wojskowej Armii Łódź – przebyła oblężenie stolicy w bazie cywilnej obrony Warszawy. Wróciła do Łodzi i w latach okupacji – niewolniczo pracowała w hitlerowskim przemyśle zbrojeniowym okupanta. Równocześnie działała w konspiracji ZWZ-AK. Napisała wówczas część wierszy, oraz wysyłała własne teksty piosenek partyzanckich dla kolegów z oddziału AK na Zamojszczyźnie. Działała w Kole Młodych przy Związku Literatów Polskich i w literackim, łódzkim „Klubie Pickwicka”, uczestniczyła w imprezach literackich, organizowano także klubowe-jej własne wieczory autorskie. Wiersze jej debiutowych publikacji „Czuwanie” i „Powrót” ukazały się w Chłopskiej Drodze” i „Dzienniku Łódzkim” w roku 1948 ukazała się antologia Młodych Poetów Łódzkich p.t. „Różnie idąc” ,redagowana przez Koło Polonistów przy Uniwersytetcie Łódzkim. W roku 1972 została nagrodzona na IX Poetyckiej Wiośnie Kłodzkiej i wyróżniona przez Artura SandaueraOtrzymała odznaczenia wojenne i kombatanckie, m.in.: Medal za Udział w Wojnie Obronnej l939 r.; Krzyż Armii Krajowej; Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny; Odznakę Akcji Burza. Stopień podporucznika Wojska Polskiego. Oprócz wymienionych poprzednio odznaczeń wojennych i kombatanckich, otrzymała Aleksandra P.A. również od władz cywilnych Wrocławia świadectwa form uznania w postaci : Złotego Krzyża Zasługi oraz odznaki Zasłużonego Działacza Kultury. Pracowała jako starszy bibliotekarz kierownik filii w różnych bibliotekach dzielnicowych, a także w szpitalnej, we Wrocławiu.Organizowała imprezy kulturalne literacko-muzyczne, spotkania z pisarzami i teatrzyki dziecięce i m łodzieżowe. W 2013 roku odznaczona została imienną Żłotą Odznaką Zasłużonej dla Dolnego Śląska przez Dolnośląski Urząd Marszałkowski. 
Grażyna Adamczyk-Lidtke. mgr sztuki, artysta, tancerz, choreograf, instrumentalista, cantaor – śpiewak flamenco. Wykształcenie: zdobywała w wielu szkołach: od 1957 r. w Szkole Ćwiczeń we Wrocławiu. Kilkanaście lat uczyła się w Szkole Muzycznej gry na skrzypcach, fortepianie i gitarze. W 1978 obroniła dyplom (mgr sztuki) na Wydziale Projektowania Plastycznego (specjalizacja – architektura wnętrz ) w Państwowej Wyższej Szkole Plastycznej we Wrocławiu (dzisiejszej Akademii Sztuk Pięknych). Po wielu latach pracy nauczycielskiej w 2000 Kontynuowała Podyplomowe Studia Pedagogiczno-Informatyczne na Politechnice Wrocławskiej. Od 1980 roku była jednym z pierwszych członków Towarzystwa Przyjaciół Kultury Iberyjskiej we Wrocławiu, od 1984 do1990 roku prezesem Towarzystwa Polska – Ameryka Łacińska. Przy nim organizowała pierwsze przeglądy filmów hiszpańskich i latynoskich w Klubie Dziennikarza we Wrocławiu, powołała pierwsze zespoły muzyczno taneczne popularyzujące kulturę iberyjską, tu kształcili się także pierwsi polscy gitarzyści i polskie tancerki flamenco. Stworzyła zawodowy zespół muzyczno-taneczny „Ritmo Flamenco”, z którym odbyła ponad 600 koncertów w kraju, w Niemczech i Czechach. Była nauczycielem i wychowawcą gitarzystów flamenco i większości znaczących tancerek i nauczycielek flamenco w Polsce oraz twórcą zespołów tanecznych: „Manos y Tacones”, „Sol del Sur”, „Mańana”, „Mariposa”, współtwórcą i członkiem zespołu grającego muzykę Latynoameryki i Hiszpanii – „Chicos Ibericos”, oraz zespołu „Tiento Flamenco”. W 1989 założyła, pierwszą w Polsce Szkołę Tańca Flamenco we Wrocławiu, a w latach 1990-93 pierwszą Warszawską Szkołę Tańca Flamenco powstałą przy pomocy Ambasady hiszpańskiej Estrady Stołecznej i Teatru Syrena. W 2002 roku założyła nową szkołę tańca AKADEMIA DOM TAŃCA PAŁACYK we Wrocławiu, która stała się także okazjonalnym miejscem spotkań Dolnośląskiego Oddziału Związku Literatów Polskich. 
Monika Barbara Maciejczyk. Urodziła się w Warszawie. Obecnie mieszka i tworzy w Polanicy. Magister archeologii. Ukończyła studia filozoficzno-historyczne, oraz na wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego. Działacz społeczny i organizator imprez integracyjnych dla dzieci zdrowych i specjalnej troski, oraz szeroko pojętej działalności charytatywnej. W latach 1997–2000 Prezes Fundacji „Pomoc Choremu Sercu Dziecka”. Aktywnie działała na rzecz integracji dzieci zdrowych z dziećmi chorymi, m.in. specjalnej troski, chorymi na serce. Na terenie miasta Polanica Zdrój organizowała liczne imprezy integracyjne. Monika Maciejczyk pisze poezję i prozę. Utwory ukazały się w 147 wydawnictwach literackich w Polsce i za granicą. Od 2012 roku należy do Warszawskiego Oddziału Stowarzyszenia Autorów Polskich. Od 2015 roku Członek Związku Literatów Polskich. Od 2019 roku Członek Zarządu Związku Literatów Polskich na Dolnym Śląsku. Założyciel i animator międzynarodowego Saloniku Literackiego Różany Dwór działającego pod hasłem - ''LITERACI WSZYSTKICH KRAJÓW ŁĄCZCIE SIĘ DLA POKOJU''. W Różanym Dworze odbywają się cykliczne spotkania literatów z kraju i z zagranicy.
|
Koncert transmitowany online