Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na wykład Juliety González-Springer oraz Ryszarda Lubienieckiego pt. „Laetare Silesia. Muzyka z wrocławskiego traktatu menzuralnego z początku XV w.”
20 grudnia (poniedziałek) 2021 roku o godz. 18.30
Wstęp wolny. Zapraszamy
W części muzycznej koncert zespołu muzyki średniowiecznej Vox Imaginaria w składzie: Julieta González-Springer – śpiew Ryszard Lubieniecki – portatyw
Wykład jest częścią projektu realizowanego w ramach stypendium artystycznego przyznanego Juliecie González-Springer przez Prezydenta Miasta Wrocławia.
„Tractatus de musica mensurabili”, czyli tzw. „wrocławski traktat menzuralny”, to jedno z najważniejszych środkowoeuropejskich źródeł na temat teorii muzyki. Anonimowy traktat spisany został prawdopodobnie w pierwszej połowie XV w. i przechowywany jest obecnie w Bibliotece Uniwersyteckiej we Wrocławiu. Jego autor, przy okazji opisywania kolejnych zagadnień dotyczących dawnego systemu rytmicznego, wymienia przykłady kilkudziesięciu utworów, znanych ówczesnym muzykom. Zidentyfikowane przez muzykologów kompozycje pochodzą nie tylko ze źródeł lokalnych, ale właściwie z całej Europy, m.in. Francji, Czech i Niemiec. Podczas wykładu zostaną zaprezentowane przykłady muzyczne na żywo.
Ensemble Vox Imaginaria
Trzon zespołu Vox Imaginaria tworzą Julieta González-Springer i Ryszard Lubieniecki – wykonawcy specjalizujący się w muzyce średniowiecznej. Współpracę rozpoczęli na początku 2019 r., poszukując kompozycji możliwych do wykonania w składzie ograniczonym wyłącznie do głosu i portatywu. W repertuarze mają muzykę z niemalże wszystkich regionów średniowiecznej Europy: od Półwyspu Iberyjskiego aż po historyczny Śląsk. Obecnie oboje są doktorantami w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Wrocławskiego.
Członkowie zespołu Vox Imaginaria kształcili się u wybitnych wykonawców muzyki dawnej (m.in. Marcela Pérèsa, Katariny Livljanić, Laurence Brisset, Benjamina Bagby’ego i Coriny Marti) oraz brali udział w projektach (Formations proffessionelles) organizowanych przez Fundację Royaumont. Na terenie Dolnego Śląska współpracują z różnymi instytucjami (m.in. Fundacjami Sztukupuku, Macondo oraz z Instytutem Filologii Romańskiej UWr), rozpowszechniając wiedzę o muzyce średniowiecznej w formie koncertów i warsztatów. Do współpracy nad najnowszymi projektami zapraszają wrocławskich muzyków, co pozwala jeszcze bardziej rozwinąć repertuar zespołu.
Transmisja z wydarzenia:
Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, spotkanie
16 grudnia (czwartek) 2021 roku o godz. 16.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Pomnik hrabiego Aleksandra Fredry – pomnik znajdujący się we Wrocławiu na południowej pierzei wrocławskiego rynku. Aleksander Fredro odlany z brązu na piaskowcowym cokole pokrytym z trzech stron inskrypcjami siedzi na krześle czy fotelu w czamarze. Poeta trzyma rulon papieru i gęsie pióro. Pomnik przedstawiający polskiego literata Aleksandra Fredrę został wykonany na zlecenie Lwowskiego Koła Literacko-Artystycznego przez znanego rzeźbiarza Leonarda Marconiego w 1897 r. Uroczystość odsłonięcia pomnika na pl. Akademickim (obecnie Prospekt Szewczenki) we Lwowie miała miejsce 24 października 1897 r., zgromadziła wielu dostojników, obecni byli m.in.: marszałek krajowy Stanisław Badeni, namiestnik książę Eustachy Sanguszko, ksiądz arcybiskup Izaak Mikołaj Isakowicz, prezydent Lwowa dr Godzimir Małachowski, przedstawiciele sądu krajowego, izby handlowej, uniwersytetu, politechniki itd. Wieczorem we lwowskim teatrze hr. Skarbka odbyło się przedstawienie „Ślubów panieńskich”. Po II wojnie światowej Lwów włączono w skład Rosji Sowieckiej, a w 1945 r. w Kijowie delegacja polskiego rządu podpisała protokół dodatkowy do umowy z 1944 r., zawartej między PKWN a rządem Ukraińskiej SRR, który zgodził się wydać polskiemu rządowi polskie, narodowe pomniki znajdujące się we Lwowie, a związane z historią i kulturą wyłącznie polską, i jednocześnie wyraził życzenie pozostawienia pomnika Mickiewicza, który „cieszy się popularnością i miłością wśród narodu ukraińskiego”. Pomnik Fredry przyjechał do Polski w 1946 r., do Warszawy i został umieszczony w parku Wilanowskim, gdzie znajdował się do 1956 r. O przeniesieniu go do Wrocławia zadecydował fakt, że po wojnie w tym mieście osiedliło się wielu przymusowo wysiedlonych ze Lwowa. Wrocław „stał się spadkobiercą i kontynuatorem polskich tradycji naukowych Lwowa”. Ponadto Fredro znał Wrocław; był tu jako „młody kapitan wojsk polskich walczących u boku Napoleona”, a w 1856 r. podobno przyjechał do Wrocławia, gdyż chciał kupić posiadłość w okolicy miasta. Do Wrocławia pomnik przywieziono 15 lipca 1956 r. i uroczyście odsłonięto na wrocławskim rynku, w miejscu, gdzie niegdyś stał pomnik króla Prus Fryderyka Wilhelma III.
Źródła: Wikipedia, kresowianie.info
Wrocławski Klub Stanisławowian, spotkanie
13 grudnia (poniedziałek) 2021 roku o godz. 16.00
Wstęp z zaproszeniami
Spotkanie transmitowane online
Spotkanie transmitowane online
