Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na wystawę z okazji Jubileusz 70-lecia Bogusława Beszłeja pt. „Artyści muzycy w moich fotografiach”
Wernisaż: 15 listopada (środa) 2023 roku o godz. 18.00
W części muzycznej: Aleksandra Rupocińska – klawesyn, Katarzyna Kluczewska – fortepian
Wstęp z zaproszeniami
Finisaż: 15 stycznia (poniedziałek) 2024 roku o godz. 18.00
W części muzycznej: Michał Michalski – fortepian
Wstęp wolny
Prace eksponowane w Galerii Klubu MiL do 15 stycznia (poniedziałek) 2024 roku
od poniedziałku do piątku w godz. 10.00–18.00
w soboty 12.00–18.00
Wstęp wolny
Plakat [pdf]
Katalog [pdf]
„Pan zawsze!” – Bogusław Beszłej, muzyk i fotograf w rozmowie z Izabellą Starzec [pdf] [dostęp: 13.11.2023]. Dostępny w internecie
Gdy fotografia staje się poezją – komentarz do wystawy
Takie słowa można odnieść do wielu zdjęć wykonywanych przez Bogusława Beszłeja wykonanych w wielu wrocławskich scenach muzycznych. Wobec tak bujnego życia muzycznego, jakie jest we Wrocławiu, niezbędna byłaby kronika fotograficzna zespołów. Tu jednak jest inaczej, zdjęcia Bogusława Beszłeja to nie tylko dokumentacja, ale przede wszystkim swobodne fantazje na temat muzyków dyrygentów, a czasem nawet samych instrumentów uchwyconych w postaci wyczekującej. Kadry przedstawione ukazują szereg szczegółów; jest czasem tylko ręka muzyka, zdjęcie samego gryfu lub wentyli, a to daje większe wyobrażenie o pracy orkiestry niż tylko gra. Szczególnym rodzajem tych fantazji są impresje na wybrany temat na przykład na temat Chopina ciekawa koncepcja fotograficzna z obrazem pełnym ruchu i prawie słyszalnym dźwiękiem. Wokół tych pełnych życia obrazów unosi się cenny i wartościowy podziw dla muzyków i ich wielkiej sztuki.
Walentyna Węgrzyn
Czułe spojrzenie Pana Bogusława pióra redaktor Barbary Lekarczyk-Cisek
„Bywając częstym gościem Narodowego Forum Muzyki (a wcześniej – Filharmonii Wrocławskiej), niejednokrotnie mogłam obserwować Pana Bogusława Beszłeja, gdy ze swoim nieodłącznym towarzyszem – aparatem fotograficznym poruszał się bezszelestnie w przestrzeni sali koncertowej, a także podczas konferencji prasowych towarzyszących festiwalom muzycznym. Mogłam potem podziwiać jego zapisy „chwil ulotnych”: zatrzymane w kadrze gesty, spojrzenia, uśmiechy… Na swoich fotografiach pokazywał ludzi pięknie, czule, nawiązując z nimi niejako osobistą więź. Niejedna z tych fotografii stawała się potem najatrakcyjniejszą częścią mojej relacji z koncertu. Stawała się także zapisem mojej pamięci. Gustav Mahler w interpretacji Eiji Oue, którego zapamiętałam takim, jak na zdjęciu: w ekspresyjnym geście wyciągniętej ręki; piękny portret Aldony Bartnik śpiewającej kantatę J.S. Bacha; pełne humoru zdjęcia z opery buffo G. Pergolesiego La sreva padrone czy obraz szczęśliwego Paula McCreesha, wędrującego muzycznie po Anglii zielonej, kraju łąk… Osobiście najbardziej lubię zdjęcie Julii Lezhnevej w wielkim czerwonym berecie i z uśmiechem, który podkreśla jej dziecięcość. Uwielbiam też fotografie wnuczki Pana Bogusława, które kojarzą mi się z pięknym majowym porankiem. I tyle w nich miłości!”.
Bogusław Beszłej
Urodzony 15.11.1953 r. we Wrocławiu. Człowiek wielu talentów i niespożytej kreatywności. Muzyk, śpiewak, pomysłodawca licznych projektów muzyczno-artystycznych, fotograf, a nawet inspektor kredytowy po podyplomowym Prawie Bankowym. Miłośnik muzyki dawnej i portretowanych przez siebie artystów. Droga muzyczna wiodła go od elewa w Orkiestrze Reprezentacyjnej Śląskiego Okręgu Wojskowego w latach 60. XX wieku, przez artystę Chóru Polskiego Radia i Telewizji (1974) i w Państwowej Operze we Wrocławiu (1970–1976), gdzie rozpoczął fotografi czne „podglądanie” artystów zza kulis, po studia na Wydziale Wokalno-Aktorskim (1982–1987). Pracował w Zespole Kameralnym Polskiego Radia jako solista śpiewak oraz w Szkole Muzycznej II st. we Wrocławiu i w V Liceum Ogólnokształcącym jako nauczyciel. Przez 12 lat pracował u Wrocławskich Kameralistach Cantores Minores Wratislavienses na stanowisku artysty chóru. Odbył liczne koncerty w Polsce i za granicą oraz występował z zespołem Collegio di Musica w dwóch koncertach Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans (1993, 1994), które można określić, jako jedne z pierwszych powojennych prób historycznego wykonawstwa muzyki baroku w Polsce. Zawodowe peregrynacje jubilata wzbogacała stopniowo rozwijana pasja do fotografowania, którą obrazuje urodzinowa wystawa. Pierwsze spotkania z tą sztuką przypadły na późne lata 50., kiedy asystował swojemu ojcu przy wywoływaniu filmów, wykonywaniu odbitek stykowych, a także przy powiększalniku. Od 1977 roku przez kilka lat pracował w Spółdzielni Pracy „Fotografika”. Punktem zwrotnym stało się zatrudnienie w biurze Filharmonii Wrocławskiej i Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans (2005), gdzie po dwóch latach rozpoczął zawodowe fotografowanie koncertujących artystów muzyków i śpiewaków, orkiestr, chórów oraz zespołów kameralnych z Polski i całego świata.
Izabella Starzec
|
Koncert transmitowany online