Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu, Polskie Towarzystwo Historii Nauk Medycznych Oddział we Wrocławiu zapraszają na spotkanie pt. „Odra, rzeka o wielu obliczach”
20 stycznia (sobota) 2024 roku o godz. 12.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Strona towarzystwa PTHNM Oddział we Wrocławiu: www.pthmif.pl
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na prezentację najnowszej książki poetyckiej Roberta Gawłowskiego pt. „Boskie światło / Göttliches Licht / Božské světlo”, wydanie polsko-niemiecko-czeskie
Wprowadzenie i recytacje Edwin Petrykat
18 stycznia (czwartek) 2024 roku o godz. 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Goście: Edward Białek, Cezary Lipiński, Libor Martinek
W części muzycznej Zofia Dynak-Chwałko – utwory Claudio Monteverdiego w opracowaniach na fortepian
Książka Roberta Gawłowskiego pt. Boskie światło wydana została przez Akwedukt – Oficynę Wydawniczą Klubu Muzyki i Literatury we Wrocławiu i zawiera 91 utworów poetyckich zapisanych w formie raptularza Johannesa Schefflera, znanego w świecie jako Angelus Silesius, a w Polsce jako Anioł Ślązak. Podmiot, a zarazem bohater wierszy, mówi o różnych okolicznościach życiowych i duchowych, prowadzących go w kierunku tytułowego „boskiego światła”. Obok niego pojawiają się postaci ważne dla jego żywota i mistycznych poszukiwań. Akcja liryczna rozgrywa się w miejscach związanych z biografią Angelusa Silesiusa i takiż porządek przyjmie układ kompozycyjny zbioru (Wrocław, Strasburg, Lejda, Padwa, Oleśnica, Nysa, Lubiąż, Krzeszów). Zbiór układa się w spójną opowieść o jego losach, także na tle ważnych wydarzeń historycznych tamtego czasu, jak np. wojna trzydziestoletnia. Część poetycka została uzupełniona komentarzami autora, kalendarium życia Silesiusa – lekarza, poety, kapłana; słownikiem postaci oraz wstępem i posłowiem. Książka w wersji polskiej, niemieckiej i czeskiej ukazuje się w 400-lecie urodzin Anioła Ślązaka przypadające w roku 2024.
„Z ciekawością detektywa podąża Robert Gawłowski śladem faktów z życia wrocławskiego mistyka, w wyjątkowo przenikliwy sposób wypełniając luki w naszej wiedzy poezją o wielkiej urodzie i sile oddziaływania. Aby zapewnić pełen dostęp do przedłożonych treści, Autor – z niespotykaną w takich przypadkach rzetelnością – opatrzył swój utwór potężnym aparatem objaśniającym, dając tym samym odbiorcy możliwość sięgnięcia po bogatą literaturę przedmiotu. W ten sposób czytelnik Boskiego światła otrzymuje nie tyle wąski wgląd w życie i czasy wielkiego wrocławianina, ale barwną panoramę XVII-wiecznej Europy, na której tle rozgrywa się liryczny epos poświęcony autorowi Cherubinowego wędrowca. Jestem przekonany, że dzieło Roberta Gawłowskiego spotka się z życzliwym przyjęciem tak ze strony czytelników, jak i krytyków literackich, przynosząc chlubę wszystkim osobom i podmiotom zaangażowanym w jego publikację.”
Cezary Lipiński
Robert Gawłowski – ur. w 1957 roku. Absolwent wrocławskiej polonistyki. Poeta, prozaik, krytyk literacki, dramaturg, scenarzysta, autor audycji i słuchowisk radiowych, w przeszłości związany z Polskim Radiem we Wrocławiu. Debiutował jako poeta w roku 1977. Opublikował zbiory wierszy: Nie ukrywajmy tego szaleństwa (1983), Ograniczony wybór (1984), Marko Polo szuka nowej drogi (1984), Marko Polo (1987), Podróż chroniczna (1997), Georg – ostatnie chwile, ostatnie błyski (1998), Pył (2020), Dotknięcie (2020), Wieża wiatrów (2021), Życie wieczne (2022), Peregryn (2022) oraz esej Książeczka o poezji (1997). Jest też autorem sztuki teatralnej o Edycie Stein pt. Droga w ciemności (premiera radiowa – 1992, premiera teatralna 1997) i zbioru opowiadań Pan Świat (2018). Wiersze, recenzje, szkice i eseje publikował w wielu czasopismach literackich w Polsce i za granicą. Laureat nagród im. Stanisława Wyspiańskiego (I stopnia w dziedzinie literatury – 1988), Fundacji Kultury (1994) oraz Feniksa (2023). Współtwórca Międzynarodowego Forum Sztuk Akustycznych pro arte acustica MACROPHON (1991, 1994) i artystycznego Radia Copernicus (2005) – wyróżnienie honorowe światowego festiwalu sztuk multimedialnych Ars Electronica (2006). W roku 2021 nominowany do Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego ORFEUSZ za tom wierszy Pył, a w roku 2023 za książkę poetycką Peregryn. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz do PEN Greece w Atenach. Uhonorowany medalem „Merito de Wratislavia – Zasłużony dla Wrocławia”.
Do prezentacji wykorzystano obraz Edwarda Kostki, „Anioł Ślązak (1624-1677)”
Transmisja z wydarzenia:
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na spotkanie autorskie Leszka Pułki połączone z prezentacją najnowszej książki poetyckiej pt. „Wieża Montaigne'a”
Prowadzenie Karol Maliszewski
17 stycznia (środa) 2024 roku o godz. 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Oprawa graficzna tomiku Wiesław Gołuch – profesor sztuk plastycznych, rysownik, grafik, wykładowca komunikacji medialnej, związany z Akademią Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu.
Leszek Pułka (ur. w 1956 r. w Warszawie), dr hab., profesor UWr, poeta, krytyk literacki i teatralny, dziennikarz, historyk literatury, kulturoznawca, medioznawca. Poeta i krytyk literacki związany w studenckim środowisku polonistycznym UWr z Lotharem Herbstem oraz Kołem Naukowym Polonistów, którego był prezesem pod koniec lat 70. XX wieku. Wydawca i współorganizator dystrybucji niezależnych publikacji Biblioteki Agory. Debiutował w obiegu niezależnym tomem Defekty fetysza (1979). Od października 1979 r. zatrudniony w UWr – najpierw w Zakładzie Teorii Kultury i Sztuk Widowiskowych Instytutu Filologii Polskiej, od 2005 r. w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej. Wykładał i prowadził zajęcia w Dolnośląskiej Szkole Wyższej, wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta, na Uniwersytecie Humanistycznym SWPS, Emst-Moritz-Arndt Universität Greifswald (Niemcy) oraz Università degli Studi we Florencji (Włochy). Jego biografię dziennikarską otwiera w 1993 r. praca w „Gazecie Wyborczej” – redakcji we Wrocławiu, gdzie był popularnym recenzentem teatralnym, kulinarnym i felietonistą. Aktywność recenzencką Leszka Pułki uhonorowano prestiżową nagrodą „Ruchu Teatralnego” im. prof. Zbigniewa Raszewskiego dla „najciekawszego recenzenta prasy codziennej w Polsce” (1998), a dorobek felietonisty – nominacją książki Wrocław ze smakiem do nagrody polskiego Oskara Kulinarnego (2003). Od 1996 r. współpracownik programów publicystycznych w TVP (Rewolwer kulturalny) oraz Polskiego Radia. Autor popularnych programów i audycji, m.in. Chcę wiedzieć, Rozmowy więzienne, Z czym do ludzi, Kolokwia leopoldyńskie. Od 2007 r. profesor nadzwyczajny w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UWr, także jego wieloletni wicedyrektor, obecnie kierownik Interdyscyplinarnej Pracowni Antropologii Mediów i Komunikatów Miasta oraz Zakładu Komunikacji Wizerunkowej. Uczy m.in. projektowania komunikacji, krytyki teatralnej, semiotyki kultury popularnej oraz creative writing, prowadzi warsztat komentatora prasowego i projektowania przestrzeni marki. Członek Komisji Nauk Filologicznych oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu oraz Rady Kolegium Międzyobszarowych Studiów Indywidualnych UWr, przewodniczący Komisji Rewizyjnej Polskiego Towarzystwa Badań nad Filmem i Mediami, prezes Wrocławskiego Oddziału PTBFM. Członek Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyki Teatralnej AICT oraz Sekcji Krytyków ZASP. Autor m.in. monografii Hołota, masa, tłum. Utracona prywatność oraz Kultura mediów i jej spektakle.
Karol Maliszewski – urodził się w 1960 w Nowej Rudzie, gdzie mieszka do dzisiaj. Pracuje w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Doktor habilitowany w dziedzinie nauk humanistycznych. Opublikował 10 zbiorów wierszy – ostatnie to Ody odbite (2012), Jeszcze inna historia. Wiersze wybrane (2015), [małe zawsze] (2017), Piosenka o przymierzaniu (2019), oraz siedem książek prozatorskich, m.in. Faramucha (2001) (nominowana do Paszportu Polityki), Sajgon (2009), Manekiny (2012), Przemyśl–Szczecin (2013) (nominowana do Śląskiego Wawrzynu Literackiego), Ludzie stąd (2017). W 1999 ukazała się jego książka krytycznoliteracka Nasi klasycyści, nasi barbarzyńcy, a w 2001 druga książka tego typu, zatytułowana Zwierzę na J. Szkice o wierszach i ludziach. Następnie wydał: Rozproszone głosy. Notatki krytyka (2006) (nominowana do Nagrody Literackiej Nike), Po debiucie (2008), Pociąg do literatury (2010), Wolność czytania (2015), Poezja i okolice. Między krytyką literacką a historią literatury (2018). Jest współautorem podręcznika Jak zostać pisarzem (2011). W 2017 zadebiutował jako twórca dla dzieci książką Przypadki Pantareja. Ostatnio wydał książkę krytycznoliteracką Bez zaszeregowania. O nowej poezji kobiet (2020). Jest laureatem nagród: im. Marka Jodłowskiego (1994), im. Barbary Sadowskiej (1997), im. Ryszarda Milczewskiego-Bruno (1999), im. Josepha Wittiga (2001), EMOCJE 2015 Literatura (nagroda Radia Wrocław), uhonorowany stypendium twórczym Wojewody Wałbrzyskiego oraz dwukrotnie stypendium twórczym Ministra Kultury i Sztuki. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Stowarzyszenia Unia Literacka. Razem z Olgą Tokarczuk organizuje festiwal Góry Literatury.
Spotkanie transmitowane online
