Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu, Pola Media zapraszają na premierę filmu pt. „Odra, poezja rzeki”18 września (sobota) 2021 roku o godz. 18.00 Do plakatu wykorzystano obraz Edwarda Kostki „Viadrus bóg Odry” [pdf]
Reżyseria i scenariusz: Film „Odra, poezja rzeki”, reżyseria i scenariusz Stanisław Melski, Anna Maria Fusaro, pomysł i narracja Ryszard Sławczyński, aktorzy: Monika Bolly, Aldona Struzik, Dariusz Bereski, Stanisław Melski, muzyka Piotr Matuszewski, zdjęcia i montaż Anna Maria Fusaro, zdjęcia z drona Łukasz Melski, fotografie Ryszard Sławczyński, realizacja: Pola Media, producent: Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu, rok produkcji: 2021 Dariusz Bereski (ur. 1965) − polski aktor teatralny i telewizyjny, poeta, członek Związku Literatów Polskich, Mistrz Mowy Polskiej Vox Populi 2012, członek Stowarzyszenia Dziennikarzy RP. Zadebiutował w 1987 r. na scenie Teatru Kalambur we Wrocławiu rolą Piotrusia w „Szaleństwie Macieja” Jana Hreczucha w reż. Wojciecha Ziemiańskiego. Pracował w Teatrze im. C.K. Norwida w Jeleniej Górze, w Teatrze im. W. Horzycy w Toruniu, występował gościnnie na wielu scenach w Polsce, m.in. w Teatrze Polskim w Warszawie. Wydał cztery tomiki wierszy: „Alienacje” (2012), „Poza-czasem” (2014), „Sztuka niemoralna” (2015) oraz „Wóz Tespisa” (2016). Od stycznia 2017 r. jest aktorem Teatru Polskiego we Wrocławiu. Źródła: Wikipedia, teatrpolski.wroc.pl, KMiL Monika Bolly (ur. 1968) – polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna. Jest absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu (1991). Zagrała m.in. Hudł w „Skrzypku na dachu”, Marynę w „Weselu”, Anię w „Wiśniowym sadzie”, za monodram „Sachem” Henryka Sienkiewicza w reż. Stanisława Melskiego otrzymała m.in. nagrodę za najlepszą rolę żeńską na XIV Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Bosforskie Agony w Kerczu, rok później została nagrodzona Srebrną Maską za profesjonalizm w wykonaniu monodramu „Kalina” z Teatru Małego we Wrocławiu. Ma na koncie kilkadziesiąt ról filmowych i serialowych. Od 1990 r. jest aktorką Teatru Polskiego we Wrocławiu. Źródła: Wikipedia, teatrpolski.wroc.pl, KMiL Stanisław Melski (ur. 1955) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, reżyser. 22 listopada 1980 r. zadebiutował na scenie wrocławskiego Teatru Polskiego w podwójnej roli – Wołodii i Bronka w „Ściętych drzewach” Jarosława Iwaszkiewicza w reż. Grzegorza Mrówczyńskiego, Występował także m.in. na deskach Teatru Polskiego w Bydgoszczy (1980–1981), Teatru Dramatycznego im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu (1994–1995) oraz w Ośrodku Działań Artystycznych Firlej we Wrocławiu (2006) i Wrocławskim Teatrze Komedia (2008), grał w filmach i Teatrze Telewizji. Autor czterech tomików poezji: „Wiązanki i wieńce” (1985), „Uciekaj z miasta” (1988), „Pyłki, płatki, kolce” (1991), „Stasiu, proszę kup...” (1996). Od 1981 r. jest aktorem Teatru Polskiego we Wrocławiu. Źródła: Wikipedia, teatrpolski.wroc.pl, KMiL Aldona Struzik (ur. 1964) – polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna. W 1987 r. ukończyła studia aktorskie we wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Od ukończenia studiów związana jest z wrocławskimi teatrami, m.in. w latach 1987–1991 z Teatrem Współczesnym. Oprócz występowania w teatrze, filmie i serialach telewizyjnych udziela się także jako lektorka i aktorka dubbingowa. Wyreżyserowała dwie sztuki wystawiane w Teatrze Zdrojowym im. H. Wieniawskiego w Szczawnie-Zdroju i w Dolnośląskim Teatrze Młodego Widza we Wrocławiu. Do 2016 r. prowadziła zajęcia ze studentami aktorstwa we wrocławskiej PWST. Od 1991 r. jest aktorką Teatru Polskiego we Wrocławiu. Źródła: Wikipedia, teatrpolski.wroc.pl, KMiL Anna Maria Fusaro (ur. 1988 w Monachium) – artystka malarka, studiowała klasyczne malarstwo olejne we Florenckiej Akademii Sztuki. Od 2006 r. miała ponad 20 wystaw w Polsce i za granicą. Zajmuje się też sztuką filmową, jeszcze w liceum plastycznym uczęszczała na zajęcia fotografii oraz filmu i multimediów, od 2020 r. wykonuje w roli operatora i reżysera dla kanału Pola Media na YouTubie filmy reportażowe, dokumentalne i wywiady. Jest współautorką powieści „Chooquatacka” (wyd. niemieckie 2010, wyd. polskie 2019 w przekładzie Wiesławy Dłużniewskiej). |