Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na premierę książki Stanisława Niciei pt. „Kresowa Atlantyda. Historia i mitologia miast kresowych. Tom XXI. Gródek Jagielloński, Kozowa i Milatyn”Słowo wstępne Ryszard Sławczyński Spotkanie transmitowane online Spotkanie przygotowane dla członków Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich. Z niebywałą konsekwencją (co pół roku) prof. Stanisław Nicieja wydaje kolejny tom Kresowej Atlantydy. W tym najnowszym, już XXI, tomie jest historia kolejnych trzech miejscowości i galeria niezwykłych postaci, które tworzyły ich dzieje. Są tam historie książąt i królów jak choćby Władysława Opolczyka i Władysława Jagiełły, wspaniałych artystów, m.in. Michała, Piotra i Ryszarda Bajorów oraz Beaty Rybotyckiej, poety Ryszarda Krynickiego, czy rzeźbiarza – Franciszka Duszeńki, twórcy pomnika na Westerplatte. Te miejscowości to Gródek Jagielloński, Kozowa i Milatyn. Wartką narrację ilustruje kilkaset znakomitych, unikatowych fotografii, ukazujących koloryt tamtych czasów i ludzi.
Stanisław Sławomir Nicieja – urodzony 4 października 1948 r. w Strzegomiu, polski historyk i historyk sztuki XIX i XX w., profesor nauk humanistycznych, rektor Uniwersytetu Opolskiego, senator V kadencji. Ukończył studia na Wydziale Filologiczno-Historycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu, uzyskując tytuł zawodowy magistra historii. W 1977 obronił doktorat w zakresie nauk humanistycznych (na podstawie pracy poświęconej Julianowi Leszczyńskiemu), w 1982 uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1989 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. Odbył staże na Uniwersytecie im. Iwana Franki we Lwowie (1978–1979), w Instytucie Historii PAN (1981–1982), uzyskał stypendium Bolesława Krokowskiego w Nancy i Paryżu (1986), stypendium Fundacji Lanckorońskich w Londynie (1990–1991), stypendium Fundacji Tadeusza Zabłockiego w Londynie (1992), stypendium Polskiej Fundacji Kulturalnej w Londynie (1993). Po przekształceniu WSP w Uniwersytet Opolski (w 1994) pełnił funkcję rektora tej uczelni w latach 1996–2002. Ponownie został wybrany na trzyletnią kadencję w 2005 r. W 2008 nie ubiegał się o reelekcję. 16 marca 2012 został ponownie wybrany na to stanowisko. Zasiadał m.in. w Polsko-Ukraińskiej Komisji do spraw Renowacji Cmentarza Łyczakowskiego we Lwowie (1989–1993), zespole Odbudowy Cmentarza Orląt we Lwowie (od 1993), Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (od 1994), komitecie redakcyjnym Słownika Biograficznego Polonii Świata w Paryżu (od 1992), redakcji miesięcznika „Semper Fidelis” (1989–1993), radzie programowej Polskiego Radia Opole (1993–1999). Publikował m.in. w „Zeszytach Historycznych” w Paryżu, „Dziejach Najnowszych”, „Odrze”, „Kresach Literackich”, „Przeglądzie Wschodnim”, „Życiu Literackim”, „Pulsie” w Londynie, „Orle Białym” w Londynie, „Tygodniu Polskim” w Londynie, „Kwartalniku Historycznym”, „Mówią Wieki”. Laureat nagród: im. Juliusza Ligonia (1989), „Życia Literackiego” (1989), „Przeglądu Technicznego” (1989), Polskiej Fundacji Kulturalnej w Londynie im. Edwarda Raczyńskiego (1991), „Przeglądu Wschodniego” (1993), „Polityki” (1999), Nagrody Literackiej Wojewody Opolskiego (1990), nagrody I stopnia Ministra Edukacji Narodowej za osiągnięcia naukowe (1986, 1991, 1999), tytułu Zasłużony Obywatel Miasta Opola. W 2005 odznaczony Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. W 1993 otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. |